Sprawozdanie końcowe urzędnika przeprowadzającego spotkanie wyjaśniające w sprawie COMP/C.39129 - Transformatory mocy(zgodnie z art. 15 i 16 decyzji Komisji (2001/462/WE, EWWiS) z dnia 23 maja 2001 r. w sprawie zakresu uprawnień funkcjonariuszy ds. przesłuchań w niektórych postępowaniach z zakresu konkurencji - Dz.U. L 162 z 19.6.2001, s. 21)
(2009/C 296/07)
(Dz.U.UE C z dnia 5 grudnia 2009 r.)
Przedmiotowa sprawa w zakresie konkurencji dotyczy umowy kartelowej pomiędzy producentami transformatorów mocy.
Projekt decyzji stwarza podstawy do następujących uwag:
Pisemne zgłoszenie zastrzeżeń
Pisemne zgłoszenie zastrzeżeń przyjęto 20 listopada 2008 r. i wysłano do następujących siedmiu grup przedsiębiorstw: ABB Ltd; AREVA T&D SA; ALSTOM; Siemens AG; Fuji Electrics Holdings Co. Ltd; Hitachi Ltd; oraz Toshiba Corporation (zwanych dalej stronami).
W pisemnym zgłoszeniu zastrzeżeń Komisja ustaliła wstępnie, że strony naruszyły postanowienia art. 81 traktatu WE w latach 1993-2003 poprzez zawarcie umowy ustnej (umowy dobrowolnej), na mocy której porozumiano się, że producenci japońscy nie będą sprzedawać transformatorów mocy w Europie, a producenci europejscy - na rynku japońskim.
Czas odpowiedzi na pisemne zgłoszenie zastrzeżeń
Początkowo wyznaczono termin sześciu tygodni na udzielenie odpowiedzi na pisemne zgłoszenie zastrzeżeń. Wszystkie strony zwróciły się do mnie z wnioskami o przedłużenie terminu udzielania odpowiedzi, które zostały przeze mnie częściowo zaaprobowane. Wszystkie strony udzieliły odpowiedzi na pisemne zgłoszenie zastrzeżeń w ramach przedłużonego terminu udzielania odpowiedzi.
Dostęp do akt
Komisja udostępniła stronom akta postępowania w formie płyt CD-ROM. Dostęp do oświadczeń złożonych przez podmioty wnioskujące o zwolnienie z grzywien oraz przez podmioty wnioskujące o złagodzenie kar umożliwiono tylko w siedzibie Komisji.
Zgodnie z zawiadomieniem Komisji dotyczącym dostępu do akt(1), został przyznany dodatkowy dostęp do dokumentów otrzymanych przez Komisję po spotkaniu wyjaśniającym i stanowiących obciążający materiał dowodowy, na którym Komisja zamierzała się oprzeć w decyzji końcowej.
Złożenie ustnych wyjaśnień
Na wniosek stron w dniu 17 lutego 2009 r. odbyło się spotkanie wyjaśniające, na którym reprezentowane były wszystkie strony.
Podczas spotkania wyjaśniającego jedna ze stron uzyskała możliwość udzielenia odpowiedzi na pytanie w formie pisemnej. Przedmiotowa odpowiedź została następnie rozesłana do wszystkich stron z możliwością przedstawienia uwag, powodując potrzebę dodatkowego dostępu do akt, wspomnianego powyżej.
Główne kwestie proceduralne poruszone przez strony
Strony wniosły kilka zastrzeżeń dotyczących prawa do obrony, które, po wnikliwym rozpatrzeniu, uznałem za bezpodstawne. Główne zastrzeżenia były następujące:
– Komisja opiera się na dowodach obciążających sam podmiot wnioskujący o zwolnienie z obciążenia grzywną, pomimo że jego wniosek został odrzucony.
Zawiadomienie w sprawie łagodzenia kar z 2002 r. stanowi, że wnioskujący może wycofać dowody przedłożone w celu uzyskania zwolnienia z grzywny, jeśli jego wniosek nie zostanie rozpatrzony pozytywnie(2). Wnioskujący nie skorzystał jednak z tej możliwości, dlatego też Komisja mogła oprzeć się na powyższym materiale dowodowym, nie naruszając jednocześnie jego praw do obrony.
– Komisja opiera się na materiale dowodowym zebranym podczas kontroli dotyczących innych (aczkolwiek powiązanych) spraw.
Moje dochodzenie wykazało, że ten sam materiał dowodowy został w późniejszym terminie dobrowolnie przedłożony w związku z wnioskiem o zwolnienie z grzywny oraz w odpowiedzi na wniosek o udzielenie informacji w przedmiotowej sprawie. Zatem fakt zajęcia materiału dowodowego przez Komisję podczas kontroli dotyczącej innej sprawy nie skutkuje naruszeniem praw do obrony.
– Europejskie strony postępowania zostały poinformowane o szczegółowym zakresie kontroli na wczesnym etapie postępowania, podczas gdy strona japońska została poinformowana dopiero w momencie otrzymania pisemnego zgłoszenia zastrzeżeń.
Chciałbym tutaj zauważyć, że kontrola, poza umową dobrowolną, skupiła się w fazie początkowej na pewnych wewnątrzunijnych praktykach, co do których istniało domniemanie, że strona japońska w nich nie uczestniczyła. Fakt poinformowania stron europejskich o zawężonym zakresie kontroli prowadzonej przeciwko nim nie oznacza jakiejkolwiek dyskryminacji i z całą pewnością nie stanowi naruszenia prawa do obrony japońskich stron postępowania.
– Wbrew zasadzie równego traktowania niektóre dokumenty zostały udostępnione podmiotowi wnioskującemu o złagodzenie kary, lecz nie innym stronom postępowania, przed wysłaniem pisemnego zgłoszenia zastrzeżeń.
Odpowiednie służby Komisji nie mają według mnie ograniczeń w zakresie omawiania pewnych danych informacyjnych ze stronami, w celu lepszego zrozumienia i przyśpieszenia postępowania wyjaśniającego, w trakcie jego trwania. W szczególności dotyczy to podmiotów wnioskujących o złagodzenie kar. W każdym razie przedmiotowe dokumenty zostały następnie udostępnione wszystkim stronom postępowania w ramach procedury dostępu do akt. Zatem wcześniejsze ujawnienie informacji nie stanowi naruszenia zasady równego traktowania ani ograniczenia prawa do obrony dla danej strony.
– Jedna z zainteresowanych stron stwierdziła, że nigdy nie otrzymała pisemnego potwierdzenia złożenia wniosku o złagodzenie kar, który następnie został odrzucony. Strona ta również poinformowała, że odpowiednie służby Komisji w piśmie odrzucającym wniosek o złagodzenie kar nie podały dokładnej daty przeprowadzenia porównania dostarczonych informacji i informacji, którymi Komisja już dysponowała.
Zgodnie z zawiadomieniem Komisji dotyczącym dostępu do akt(3) podmiot wnioskujący o złagodzenie kary otrzymuje pisemne potwierdzenie, poświadczające datę otrzymania wniosku. Zatem brak powyższego poświadczenia stanowi nieprawidłowość proceduralną. Ponadto, w szczególności w związku z brakiem powyższego poświadczenia, uważam, że brak wyraźnego wykazania daty przeprowadzenia porównania w piśmie odrzucającym wniosek o złagodzenie kar stanowi również nieprawidłowość proceduralną. Jednakże, pozostawiając otwartą kwestię, czy data porównania mogła mieć decydujący wpływ na status wniosku o złagodzenie kar danego podmiotu, nie uważam, że którakolwiek z powyższych nieprawidłowości proceduralnych jest na tyle poważna, aby stanowić naruszenie prawa do obrony.
Projekt decyzji
W projekcie decyzji Komisja zasadniczo utrzymuje zastrzeżenia w zakresie, w jakim zostały one ujęte w pisemnym zgłoszeniu zastrzeżeń; czas trwania naruszenia został jednak w znacznym stopniu skrócony.
Uważam, że projekt decyzji dotyczy jedynie zastrzeżeń, co do których strony miały możliwość przedstawienia swoich stanowisk.
Wniosek
W związku z powyższym stwierdzam, że w niniejszej sprawie prawo do złożenia wyjaśnień zostało zachowane dla wszystkich stron przedmiotowego postępowania.
Bruksela dnia 5 października 2009 r.
______
(1) Dz.U. C 325 z 22.12.2005, s. 7, pkt 27.
(2) Dz.U. C 45 z 19.2.2002, s. 3, pkt 17.
(3) Dz.U. C 45 z 19.2.2002, s. 3, pkt. 14 i 25.
