Skarga wniesiona w dniu 14 września 2009 r. - Novácke chemické závody przeciwko Komisji(Sprawa T-352/09)
(2009/C 267/138)
Język postępowania: angielski
(Dz.U.UE C z dnia 7 listopada 2009 r.)
Strony
Strona skarżąca: Novácke chemické závody, a.s. (Nováky, Republika Słowacka) (przedstawiciel: A. Černejová, adwokat)
Strona pozwana: Komisja Wspólnot Europejskich
Żądania strony skarżącej
– stwierdzenie nieważności zaskarżonej decyzji w odniesieniu do skarżącej, a w konsekwencji zniesienie grzywny nałożonej na skarżącą; lub
– tytułem żądania ewentualnego, zniesienie grzywny nałożonej na skarżącą w art. 2 decyzji lub przynajmniej znaczne obniżenie wysokości tej grzywny; oraz
– obciążenie Komisji kosztami postępowania.
Zarzuty i główne argumenty
W niniejszej skardze skarżąca wnosi o stwierdzenie nieważności decyzji Komisji z dnia 22 lipca 2009 r. (Sprawa COMP/F/39.396 - Odczynniki na bazie węglika wapnia i magnezu dla przemysłu stalowego i gazowego), w której Komisja uznała, że skarżąca wraz z innymi przedsiębiorstwami naruszyła art. 81 WE i art. 53 porozumienia EOG poprzez podział rynków, kwot i klientów, ustalanie cen oraz wymianę poufnych informacji handlowych między dostawcami węglika wapnia i granulatów magnezu. Tytułem żądania ewentualnego skarżąca wnosi o zniesienie lub obniżenie grzywny nałożonej na nią na mocy art. 31 rozporządzenia Rady (WE) nr 1/2003.
W skardze podniesiono następujące zarzuty:
Po pierwsze skarżąca twierdzi, że Komisja naruszyła zasadę proporcjonalności i zasadę równego traktowania - należące do ogólnych zasad prawa wspólnotowego - nakładając na skarżącą nadmierną i nieproporcjonalną grzywnę.
Po drugie skarżąca utrzymuje, że Komisja nie zbadała, czy skarżąca była w stanie zapłacić grzywnę ani nie oceniła wiążącego się z zapłatą grzywny ryzyka upadłości tej spółki. Skarżąca podnosi w szczególności, że Komisja naruszyła podstawowe wymogi proceduralne przez to, że nie zbadała w należyty sposób przedstawionego przez skarżącą dowodu na to, że nałożenie na nią grzywny przez Komisję wiązałoby się z poważnym ryzykiem wszczęcia postępowania upadłościowego. Skarżąca twierdzi zatem, że Komisja popełniła oczywisty błąd w ocenie przez to, że nie uwzględniła istnienia takiego ryzyka i nie zastosowała wobec skarżącej pkt 35 wytycznych.
Po trzecie skarżąca twierdzi, że okoliczność nałożenia na nią grzywny doprowadzi wprost do upadłości tej spółki, a także oznaczać będzie wykluczenie jej z konkurencji na odnośnym rynku. Według skarżącej Komisja naruszyła zatem art. 3 ust. 1 lit. g) WE, gdyż zakłóciła lub wyeliminowała konkurencję na rozpatrywanym rynku.
