Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Cour constitutionnelle (Belgia) w dniu 31 lipca 2009 r. - I.B. przeciwko Conseil des ministres(Sprawa C-306/09)
(2009/C 233/19)
Język postępowania: francuski
(Dz.U.UE C z dnia 26 września 2009 r.)
Sąd krajowy
Cour constitutionnelle
Strony w postępowaniu przed sądem krajowym:
Strona skarżąca: I. B.
Strona pozwana: Conseil des ministres
Pytania prejudycjalne
1) Czy europejski nakaz aresztowania wydany w celach wykonania orzeczonej zaocznie, bowiem osoba skazana nie została poinformowana o miejscu i dacie rozprawy, kary, której możliwość zaskarżenia nadal istnieje, należy uznać za nakaz aresztowania w celach ścigania w rozumieniu art. 5 pkt 3 decyzji ramowej Rady 2002/584/WsiSW z dnia 13 czerwca 2002 r. w sprawie europejskiego nakazu aresztowania i procedury wydawania osób między państwami członkowskimi(1), a nie za nakaz aresztowania dla celów wykonania kary pozbawienia wolności lub tymczasowego aresztowania w rozumieniu art. 4 pkt 6 tej decyzji ramowej?
2) W razie udzielenia odpowiedzi przeczącej na pytanie pierwsze, czy wykładni art. 4 pkt 6 i art. 5 pkt 3 tej decyzji ramowej należy dokonywać w ten sposób, że uniemożliwiają one państwom członkowskim uzależnienie przekazania organom sądowym państwa wydającego nakaz osoby mającej miejsce zamieszkania na ich terytorium, której dotyczy nakaz aresztowania w celach wykonania kary pozbawienia wolności lub tymczasowego aresztowania, w okolicznościach opisanych w pierwszym pytaniu, od warunku, że osoba ta zostanie odesłana do państwa wykonania nakazu w celu odbycia kary lub tymczasowego aresztowania, które wobec niej zostały prawomocnie orzeczone w państwie wydania nakazu?
3) W razie udzielenia odpowiedzi twierdzącej na pytanie drugie, czy te same przepisy naruszają art. 6 ust. 2 Traktatu o Unii Europejskiej, a w szczególności zasadę równości i zasadę niedyskryminacji?
4) W razie udzielenia odpowiedzi przeczącej na pytanie pierwsze, czy wykładni art. 3 i 4 decyzji ramowej należy dokonywać w ten sposób, że sprzeciwiają się one temu, by organy sądowe państwa członkowskiego odmówiły wykonania europejskiego nakazu aresztowania, jeśli istnieją poważne podstawy, by sądzić, że wykonanie europejskiego nakazu aresztowania mogłoby doprowadzić do naruszenia podstawowych praw zainteresowanej osoby określonych w art. 6 ust. 2 Traktatu o Unii Europejskiej?
______
(1) Dz.U. L 190, s. 1.
