Skarga wniesiona w dniu 16 czerwca 2009 r. - Nikolaou przeciwko Trybunałowi Obrachunkowemu(Sprawa T-241/09)
(2009/C 205/76)
Język postępowania: grecki
(Dz.U.UE C z dnia 29 sierpnia 2009 r.)
Strony
Strona skarżąca: Kalliopi Nikolaou (Ateny, Grecja) (przedstawiciel: adwokat V. Christianos)
Strona pozwana: Trybunał Obrachunkowy
Żądania strony skarżącej
– Zasądzenie od Trybunału Obrachunkowego zadośćuczynienia za krzywdę doznaną przez K. Nikolaou za pomocą następujących środków:
– wystosowania oficjalnego komunikatu we współpracy z K. Nikolaou co do jego treści - który należy doręczyć również jej samej - do wszystkich władz europejskich, a w szczególności do Parlamentu Europejskiego, Komisji Europejskiej oraz wszystkich pozostałych instytucji i organów wspólnotowych, zgodnie z którym K. Nikolaou została oczyszczona ze wszystkich wysuwanych przeciwko niej oskarżeń;
– dokonania oficjalnych ogłoszeń w związku z oczyszczeniem skarżącej z wysuwanych przeciwko niej oskarżeń w gazetach luksemburskich, niemieckich, greckich, francuskich, hiszpańskich i belgijskich, które opublikowały negatywne komentarze pochodzące od Trybunału Obrachunkowego, jak również w "European Voice".
– Ewentualnie, jeżeli Trybunał Obrachunkowy nie naprawi wizerunku publicznego K. Nikolaou za pomocą wspomnianych powyżej środków, zasądzenie od niego na jej rzecz - tytułem zadośćuczynienia pieniężnego za doznaną przez nią krzywdę - kwoty 100.000 EUR wraz z odsetkami od momentu, w którym instytucji tej doręczone zostało "Request for compensation" z dnia 14 kwietnia 2009 r., aż do momentu zapłaty tej kwoty, którą K. Nikolaou zobowiązuje się wykorzystać do dokonania ogłoszeń i komunikatów, o których mowa powyżej,
– zasądzenie od Trybunału Obrachunkowego na rzecz K. Nikolaou - tytułem zadośćuczynienia pieniężnego za krzywdę doznaną przez nią wskutek postępowań prowadzonych przed luksemburskimi organami sądowymi - kwoty 40.000 EUR wraz z odsetkami od momentu, w którym instytucji tej doręczone zostało "Request for compensation" z dnia 14 kwietnia 2009 r., aż do momentu zapłaty tej kwoty,
– zasądzenie od Trybunału Obrachunkowego na rzecz K. Nikolaou - tytułem odszkodowania pieniężnego za szkodę materialną poniesioną przez nią wskutek postępowań prowadzonych przed luksemburskimi organami sądowymi, a w szczególności przed "Juge d'instruction" i przed "Tribunal d'arrondissememnt de Luxembourg" - kwoty 57.771,40 EUR z tytułu wynagrodzenia adwokata Hossa za reprezentowanie jej przed wskazanymi powyżej sądami oraz kwoty 4.000 EUR z tytułu kosztów podróży do Luksemburga w celu osobistego stawiennictwa przed tymi sądami, a mianowicie 1.500 EUR w związku ze stawiennictwem przed "Juge d'instruction" i 2.500 EUR w związku ze stawiennictwem przed "Tribunal d'arrondissememnt de Luxembourg", wraz z odsetkami od momentu, w którym Trybunałowi Obrachunkowemu doręczone zostało "Request for compensation" z dnia 14 kwietnia 2009 r., aż do momentu zapłaty tej kwoty,
– obciążenie Trybunału Obrachunkowego kosztami poniesionymi przez K. Nikolaou w związku z niniejszym postępowaniem.
Zarzuty i główne argumenty
Skarżąca twierdzi, że Trybunał Obrachunkowy naruszył w sposób oczywisty zarówno przepisy szczególne, które przyznają uprawnienia jednostkom, jak i prawa podstawowe, których musi on przestrzegać przy wykonywaniu swoich kompetencji.
Po pierwsze, skarżąca podnosi, że Trybunał Obrachunkowy naruszył w sposób oczywisty art. 4 rozporządzenia nr 45/2001(1), art. 2 decyzji Trybunału Obrachunkowego nr 99/50 i obowiązek udzielenia pomocy, gdyż zezwolił na ujawnienie osobom trzecim oskarżeń wysuwanych przeciwko K. Nikolaou, zanim przeprowadzone zostało oficjalne dochodzenie. Zdaniem skarżącej Trybunał Obrachunkowy nie uczynił nic, aby przeszkodzić rozpowszechnieniu tych oskarżeń, a co więcej, także później nie podjął żadnych starań w celu zweryfikowania tych oskarżeń i ich wycofania, w związku z czym skarżącej wyrządzona została istotna krzywda.
Po drugie, Trybunał Obrachunkowy naruszył w sposób oczywisty art. 2 i 4 swojej decyzji nr 99/50, prawo skarżącej do obrony i zasadę bezstronności w ramach prowadzenia dochodzenia w połączeniu z zasadą dobrej administracji, prowadząc wstępne dochodzenie przeciwko skarżącej. Wskutek tego zachowania skarżąca doznała krzywd oraz poniosła istotne szkody materialne, gdyż na podstawie tego dochodzenia jej sprawa została przekazana luksemburskim organom sądowym i skarżąca była zmuszona ponieść wysokie koszty.
Po trzecie, Trybunał Obrachunkowy naruszył obowiązek udzielenia pomocy i zasadę dobrej administracji, ponieważ nie przekazał on luksemburskim organom sądowym danych będących w jego posiadaniu, które miały decydujące znaczenie dla oczyszczenia skarżącej z wysuwanych przeciwko niej oskarżeń. Skarżąca utrzymuje następnie, że dane te dotyczyły kwestii urlopów personelu Trybunału Obrachunkowego i że - gdyby zostały one przedłożone przez tę instytucję - nie doszłoby do przekazania jej sprawy sędziemu śledczemu i luksemburskiemu sądowi karnemu oraz przyczyniłyby się one do naprawienia jej honoru i reputacji.
Po czwarte, zdaniem skarżącej Trybunał Obrachunkowy naruszył w sposób oczywisty zasadę bezstronności i dobrej administracji, orzekając w przedmiocie przekazania sprawy skarżącej organowi sądowemu. Wskutek tego zachowania skarżąca doznała jeszcze większych krzywd.
Po piąte, zgodnie z twierdzeniami skarżącej Trybunał Obrachunkowy naruszył w sposób oczywisty obowiązek udzielenia pomocy, nie wydając formalnej decyzji w sprawie oczyszczenia skarżącej z oskarżeń i nie naprawiając dobrego imienia K. Nikolaou po jej uniewinnieniu. To zaniechanie spowodowało dalsze istnienie wątpliwości co do niewinności K. Nikolaou i wyrządziło jej dodatkową krzywdę.
______
(1) Rozporządzenie (WE) nr 45/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2000 r. o ochronie osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje i organy wspólnotowe i o swobodnym przepływie takich danych (Dz.U. 2001, L 8, s. 1).
