Wyrok Trybunału (trzecia izba) z dnia 4 czerwca 2009 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Bundesfinanzhof - Niemcy) - Finanzamt Düsseldorf-Süd przeciwko ALIX Grundstücks-Vermietungsgesellschaft mbH & Co. Objekt Offenbach KG(Sprawa C-102/08)(1)
(Szósta dyrektywa VAT - Artykuł 4 ust. 5 akapit drugi i czwarty - Prawo państw członkowskich do uznania za działalność podejmowaną jako władze publiczne działalności instytucji prawa publicznego zwolnionej na podstawie art. 13 i art. 28 szóstej dyrektywy - Sposób wykonania - Prawo do odliczenia - Znaczące zakłócenia konkurencji)
(2009/C 180/25)
(Dz.U.UE C z dnia 1 sierpnia 2009 r.)
Język postępowania: niemiecki
Sąd krajowy
Bundesfinanzhof
Strony w postępowaniu przed sądem krajowym
Strona skarżąca: Finanzamt Düsseldorf-Süd
Strona pozwana: SALIX Grundstücks-Vermietungsgesellschaft mbH & Co. Objekt Offenbach KG
Przedmiot
Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym - Bundesfinanzhof - Wykładnia art. 4 ust. 5 akapit drugi i czwarty oraz art. 13 szóstej dyrektywy Rady 77/388/EWG z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych - Wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku (Dz.U. L 145, s. 1) - Zakwalifikowanie jako działalność gospodarcza lub zarząd majątkiem długoterminowego wynajmu biur i miejsc parkingowych przez instytucję prawa publicznego - Szczegółowe zasady wykonywania prawa państw członkowskich do uznania za działalność podejmowaną jako władze publiczne działalności instytucji prawa publicznego zwolnionej na podstawie art. 13 lub 28 dyrektywy 77/388/EWG
Sentencja
1) Państwa członkowskie muszą przewidzieć wyraźny przepis, aby mogły powoływać się na przewidziane w art. 4 ust. 5 akapicie czwartym szóstej dyrektywy Rady 77/388/EWG z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw Państw Członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku, uprawnienie, w świetle którego to określona działalność instytucji prawa publicznego zwolniona na podstawie art. 13 lub art. 28 tej dyrektywy będzie uznawana za działalność władz publicznych.
2) Artykuł 4 ust. 5 akapit drugi szóstej dyrektywy 77/388 należy interpretować w ten sposób, że instytucje prawa publicznego uważać należy za podatników w związku z działalnością, którą podejmują i transakcjami, które zawierają jako władze publiczne nie tylko, gdy wykluczenie ich z kategorii podatników na podstawie akapitów pierwszego lub czwartego wspomnianego przepisu prowadziłoby do znaczącego zakłócenia konkurencji na niekorzyść ich konkurentów prywatnych, lecz również gdy prowadziłoby ono do takich zakłóceń na niekorzyść ich samych.
______
(1) Dz.U. C 142 z 7.6.2008.
