Skarga wniesiona w dniu 4 maja 2009 r. - Komisja Wspólnot Europejskich przeciwko Republice Greckiej(Sprawa C-155/09)
(2009/C 167/07)
(Dz.U.UE C z dnia 18 lipca 2009 r.)
Język postępowania: grecki
Strony
Strona skarżąca: Komisja Wspólnot Europejskich (przedstawiciele: R. Lyal i D. Triantafyllou)
Strona pozwana: Republika Grecka
Żądania strony skarżącej
– stwierdzenie, że Republika Grecka uchybiła zobowiązaniom ciążącym na niej na mocy art. 18 WE, art. 39 WE i art. 43 WE w związku z art.12 WE (na mocy art. 28, 31 i 4 porozumienia o EOG) w zakresie w jakim utrudnia korzystanie z podstawowych swobód wynikających z tych przepisów
– zwalniając z podatku od przeniesienia własności nieruchomości wyłącznie osoby stale zamieszkujące w Grecji z pominięciem osób zamierzających osiedlić się w Grecji w przyszłości;
– przyznając pod pewnymi warunkami zwolnienie z podatku od przeniesienia własności nieruchomości w Grecji wyłącznie obywateli greckich podczas nabycia pierwszego lokalu mieszkalnego w Grecji z wyraźną dyskryminacją osób nie będących obywatelami greckimi;
– obciążenie Republiki Greckiej kosztami postępowania.
Zarzuty i główne argumenty
Ze zwolnienia z podatku od przeniesienia własności nieruchomości korzystają głównie obywatele greccy. Okoliczność wykluczenia z tego zwolnienia obywateli wspólnotowych, którzy nie rezydują jeszcze w Grecji stanowi dyskryminację ze względu na narodowość, która czyni trudniejszym zakup pierwszego lokalu mieszkalnego w tym państwie przez obywateli innych państw członkowskich. Ta dyskryminacyjna przeszkoda jest potwierdzona i wzmocniona przez wyraźne ograniczenie tego wyłączenia do obywateli greckich.
Środek ten nie ułatwia dostępu rezydentów do własności lokali mieszkalnych, z braku odpowiednich zobowiązań w zakresie użytkowania nieruchomości. Ponadto jest on zbyt daleko idący, gdyż rzeczywiste miejsce zamieszkania może być sprawdzane poprzez deklaracje kupujących z załączonymi wpisami do rejestrów oraz kontrole.
Co się tyczy wyraźnego ograniczenia wyłączenia do obywateli greckich za granicą nie jest ono uzasadnione chęcią ich repatriacji gdyż cel ten jest sprzeczny z zasadą swobody przepływu.
