Skarga wniesiona w dniu 25 maja 2009 r. - Abertis Infraestructuras przeciwko Komisji(Sprawa T-200/09)
(2009/C 167/39)
Język postępowania: hiszpański
(Dz.U.UE C z dnia 18 lipca 2009 r.)
Strony
Strona skarżąca: Abertis Infraestructuras, SA (Barcelona, Hiszpania) (przedstawiciele: M. Roca Junyent i P. Callol García, adwokaci)
Strona pozwana: Komisja Wspólnot Europejskich
Żądania strony skarżącej
– Stwierdzenie nieważności przyjętego aktu i obciążenie Komisji kosztami postępowania.
Zarzuty i główne argumenty
W niniejszej sprawie zaskarżony został ten sam akt, który jest przedmiotem sprawy T-58/09 Schemaventotto przeciwko Komisji (Dz.U. C 82, s. 34); jest to akt prawny, na mocy którego Komisja zakończyła postępowanie na podstawie art. 21 rozporządzenia Rady (WE) nr 139/2004 z dnia 20 stycznia 2004 r. w sprawie kontroli koncentracji przedsiębiorstw (Dz.U. L 24, s. 1, zwanego dalej "rozporządzeniem"), wszczęte w celu przeprowadzenia kontroli koncentracji między skarżącą oraz Autostrade, S.p.A. (sprawae COMP/M. 4388 - Abertis/Autostrade).
Na poparcie swoich żądań skarżąca podnosi następujące zarzuty:
– Komisja naruszyła ciążące na niej obowiązki prawne, gdyż zakończyła postępowanie na podstawie art. 21 nie stwierdziwszy, że Włochy dopuściły się naruszeń prawa ze szkodą dla Abertis; ponadto, Komisja nie dokonała prawidłowej analizy zgodności koncentracji z prawem wspólnotowym, naruszając w ten sposób obowiązek ustanowiony w art. 21 rozporządzenia.
– Komisja nie zachowała istotnych wymogów postępowania, ustanowionych w art. 21 rozporządzenia. Takie uchybienie proceduralne powoduje nieważność aktów Komisji, ponieważ uniemożliwia pełną realizację celu art. 21 rozporządzenia.
– Komisja naruszyła obowiązek uzasadnienia przyjętych przez nią aktów.
– Komisja nadużyła władzy przyjmując decyzję na podstawie art. 21 rozporządzenia, który nie upoważnia jej do przyjęcia takiej decyzji objętej zakresem art. 226 WE. Naruszyła ona w ten sposób gwarancje ustanowione w art. 21 rozporządzenia, pozbawiając ten przepis skuteczności i pozbawiając ochrony planowaną koncentrację, którą uprzednio zatwierdziła.
– Komisja naruszyła ogólne zasady pewności prawa, dobrej administracji oraz ochrony uzasadnionych oczekiwań umarzając postępowanie przeciwko państwu członkowskiemu, w sytuacji nie pozostawiającej miejsca na ocenę, naruszając w ten sposób oczekiwania podmiotów gospodarczych.
– W końcu, Komisja nie dokonała prawidłowej analizy nowych ram prawnych ustanowionych przez Włochy. Państwo to nie przyjęło bowiem uregulowań gwarantujących, że przedsiębiorstwa będą traktowane na równi zgodnie z przepisami wspólnotowymi przy okazji przyszłego transgranicznego łączenia przedsiębiorstw w sektorze autostrad we Włoszech.
