Skarga wniesiona w dniu 25 lutego 2009 r. - Pollmeier Massivholz przeciwko Komisji(Sprawa T-89/09)
(2009/C 129/25)
(Dz.U.UE C z dnia 6 czerwca 2009 r.)
Język postępowania: niemiecki
Strony
Strona skarżąca: Pollmeier Massivholz GmbH & Co. KG (Creuzburg, Niemcy) (przedstawiciele: J. Heithecker i F. von Alemann, adwokaci)
Strona pozwana: Komisja Wspólnot Europejskich
Żądania strony skarżącej
– stwierdzenie nieważności decyzji Komisji Wspólnot Europejskich z dnia 21 października 2008 r. wydanej w postępowaniu "Pomoc państwa N 512/2007 - Niemcy, Abalon Hardwood GmbH";
– stwierdzenie nieważności decyzji Komisji Wspólnot Europejskich z dnia 15 grudnia 2008 r. wydanej w postępowaniu "CP 195/2007 - Abalon Hardwood Hessen GmbH";
– obciążenie pozwanej kosztami postępowania.
Zarzuty i główne argumenty
Skarżąca kwestionuje decyzję Komisji z dnia 21 października 2008 r. wydaną w postępowaniu "Pomoc państwa N 512/2007 - Niemcy, Abalon Hardwood Hessen GmbH", w której Komisja nie wniosła żadnych zastrzeżeń co do szeregu środków pomocowych przeznaczonych na budowę nowego tartaku, przyznanych na rzecz Abalon Hardwood Hessen GmbH - bezpośredniego konkurenta skarżącej - a także decyzję Komisji z dnia 15 grudnia 2008 r. - którą Komisja umorzyła toczące się przed nią w tej sprawie postępowanie odwoławcze CP 195/2007.
W uzasadnieniu swej skargi skarżąca podnosi siedem zarzutów.
Po pierwsze zaskarżone decyzje naruszają art. 88 ust. 2 i 3 WE, a także rozporządzenie (WE) nr 659/1999(1), ponieważ dokonując oceny zgłoszonych środków pomocowych pozwana błędnie oceniła stan prawny istniejący na dzień zatwierdzania pomocy, przez co doszła do wniosków sprzecznych z obowiązującym prawem.
W drugiej kolejności skarżąca podnosi - na wypadek, gdyby Sąd oddalił zarzut pierwszy - że pozwana naruszyła art. 88 ust. 3 WE oraz rozporządzenie nr 659/1999 przez to, że w odniesieniu do zgłoszonej pomocy prowadziła postępowanie na podstawie art. 4 rozporządzenia nr 659/1999, mimo iż pomoc ta została już przyznana.
Po trzecie pozwana naruszyła art. 88 ust. 2 i 3 WE przez to, że mimo wystąpienia poważnych trudności w zakresie oceny nie wszczęła ona formalnego postępowania dowodowego.
Po czwarte pozwana naruszyła ciążący na niej obowiązek starannego i bezstronnego rozpoznania sprawy, gdyż najwyraźniej w ogóle nie rozważyła ona szeregu istotnych argumentów podniesionych przez skarżącą.
Po piąte zaskarżone decyzje zawierają braki w uzasadnieniu.
Po szóste pozwana naruszyła prawo skarżącej do rzeczywistego uczestnictwa w postępowaniu, jako że nie poinformowała ona skarżącej o tym, jaki rodzaj postępowania został przez nią wybrany.
Po siódme pozwana naruszyła art. 87 ust. 1 i art. 88 ust. 3 WE poprzez błędne obliczenie wartości pomocy udzielonej w formie poręczeń.
______
(1) Rozporządzenie Rady (WE) NR 659/1999 z dnia 22 marca 1999 r. ustanawiające szczegółowe zasady stosowania art. 93 Traktatu WE
