Skarga wniesiona w dniu 18 lutego 2009 r. - Francja przeciwko Komisji(Sprawa T-74/09)
(2009/C 102/40)
(Dz.U.UE C z dnia 1 maja 2009 r.)
Język postępowania: francuski
Strony
Strona skarżąca: Republika Francuska (przedstawiciele: G. de Bergues i B. Cabouat pełnomocnicy)
Strona pozwana: Komisja Wspólnot Europejskich
Żądania strony skarżącej
– stwierdzenie nieważności decyzji Komisji C(2008) 7820 z dnia 8 grudnia 2008 r., wyłączającej z finansowania wspólnotowego niektóre wydatki poniesione przez państwa członkowskie z tytułu Sekcji Gwarancji Europejskiego Funduszu Orientacji i Gwarancji Rolnej (EFOGR) oraz Europejskiego Funduszu Rolniczego Gwarancji (EFRG) w zakresie w jakim wyłączają niektóre wydatki poniesione przez Republikę Francuską na rzecz organizacji producentów owoców i warzyw w latach budżetowych 2005 i 2006;
– obciążenie Komisji Wspólnot Europejskich kosztami postępowania.
Zarzuty i główne argumenty
W niniejszej skardze strona skarżąca wnosi o stwierdzenie nieważności decyzji Komisji C(2008) 7820 wersja ostateczna, z dnia 8 grudnia 2008 r., wyłączającej z finansowania wspólnotowego niektóre wydatki poniesione przez państwa członkowskie z tytułu Sekcji Gwarancji Europejskiego Funduszu Orientacji i Gwarancji Rolnej (EFOGR) oraz Europejskiego Funduszu Rolniczego Gwarancji (ERG) w zakresie w jakim decyzja ta wyłącza niektóre wydatki poniesione przez Republikę Francuską w latach budżetowych 2005 i 2006.
W uzasadnieniu skargi skarżąca podnosi dwa zarzuty oparte na:
– błędnej wykładni i stosowaniu art. 11 ust. 2 lit. d) rozporządzenia nr 2200/96(1) w zakresie w jakim wbrew temu co twierdzi Komisja rząd francuski spełnił przesłanki ustanowione w tym przepisie, ponieważ każdy producent dysponuje koniecznymi materiałami oraz zgodnie z celami skuteczności gospodarczej realizowanymi przez to rozporządzenie, przechowywanie przez każdego z producentów koniecznych materiałów może w pewnych okolicznościach być lepiej dostosowanie do ich potrzeb do niż korzystanie z jednego centrum sortowania, magazynowania i pakowania, udostępnionego przez organizację producentów;
– błędnej wykładni i stosowaniu art. 11 ust. 2 lir. c) pkt 3 rozporządzenia nr 2200/96 w zakresie w jakim Komisja błędnej uznała, że rząd francuski nie spełnił przesłanek ustanowionych w tym przepisie, który przewiduje, że status organizacji producentów zobowiązuje producentów w nich zrzeszonych do sprzedaży całości ich produkcji za pośrednictwem organizacji producentów podczas gdy przepisy francuskie przewidują aktywną rolę organizacji producentów w sprzedaży produktów i ustalaniu ceny sprzedaży.
______
(1) Rozporządzenie Rady (WE) nr 2200/96 z dnia 28 października 1996 r. w sprawie wspólnej organizacji rynku owoców i warzyw (Dz.U. L 297, s.1)
