Skarga wniesiona w dniu 29 stycznia 2008 r. - Transportes Evaristo Molina przeciwko Komisji(Sprawa T-45/08)
(2008/C 92/73)
Język postępowania: hiszpański
(Dz.U.UE C z dnia 12 kwietnia 2008 r.)
Strony
Strona skarżąca: Transportes Evaristo Molina, S.A. (Santa María del Águila, Hiszpania) (przedstawiciele: A. Hernández Pardo, L. Ruiz Ezquerra i M. C. Flores Hernández, adwokaci)
Strona pozwana: Komisja Wspólnot Europejskich
Żądania strony skarżącej
– stwierdzenie nieważności decyzji Komisji z dnia 12 kwietnia 2006 r. dotyczącej postępowania na podstawie art. 81 traktatu WE (sprawa COMP/B-1/38.348 REPSOL CPP),
– obciążenie Komisji kosztami postępowania.
Zarzuty i główne argumenty
Niniejsza skarga dotyczy decyzji Komisji z dnia 12 kwietnia 2006 r., w której wspomniana instytucja przyjęła zobowiązania zaproponowane przez REPSOL CPP zgodnie z art. 9 ust. 1 rozporządzenia Rady (WE) nr 1/2003(1).
Decyzja ta została wydana w ramach postępowania wszczętego w następstwie złożonego przez REPSOL CPP wniosku o wydanie atestu negatywnego lub ewentualnie indywidualnego zwolnienia w odniesieniu do porozumień lub wzorów umów, za pomocą których przedsiębiorstwo to wykonuje swoją działalność w zakresie dystrybucji paliw silnikowych w stacjach paliw w Hiszpanii.
W propozycji zobowiązań przyjętej przez Komisję REPSOL CPP zobowiązała się w szczególności do zwiększenia liczby stacji paliw mogących zmienić dostawcę w skali roku i w tym celu REPSOL CPP zobowiązała się do oferowania właścicielom pozbawionym użytkowania lub podmiotom eksploatującym stacje paliw możliwości odkupienia prawa użytkowania lub prawa powierzchni [prawa do budynku], wymagając jednak przestrzegania przez podmiot eksploatujący szeregu warunków. Skarżąca, będąca uprawnionym podmiotem eksploatującym stację paliw, który zawarł umowę o dostawę z REPSOL CPP, twierdzi, że od dnia 19 listopada 2007 r., to jest od dnia otrzymania informacji od niezależnego kontrolera o włączeniu jej do aneksu I zobowiązań podjętych przez REPSOL CPP, zaskarżona decyzja dotyczy jej bezpośrednio i indywidualnie.
Na poparcie swojej skargi skarżąca zarzuca Komisji po pierwsze naruszenie art. 9 rozporządzenia nr 1/2003. W szczególności skarżąca twierdzi, że chociaż Komisja wiedziała o poprawnej wykładni przepisów w dziedzinie konkurencji dotyczących ograniczeń czasowych, przyjęła ona zobowiązania zaproponowane przez REPSOL CPP, naruszając i wychodząc poza zakres art. 9 rozporządzenia nr 1/2003. Ponadto skarżąca twierdzi w tym względzie, że zaskarżona decyzja narusza art. 9 rozporządzenia nr 1/2003 oraz zasadę proporcjonalności, zważywszy że zobowiązania przyjęte przez Komisję nie rozwiewają skutecznie jej obaw.
Po drugie skarżąca podnosi naruszenie zasady, w myśl której podmiot prawny nie może odnieść korzyści z nadużycia prawa ani niesłusznie się wzbogacić.
______
(1) Rozporządzenia Rady (WE) nr 1/2003 z dnia 16 grudnia 2002 r. w sprawie wprowadzenia w życie reguł konkurencji ustanowionych w art. 81 i 82 traktatu (Dz.U. L 1 z 2003, str. 1).
