Skarga wniesiona w dniu 30 listopada 2007 r. - Komisja Wspólnot Europejskich przeciwko Republice Federalnej Niemiec(Sprawa C-536/07)
(2008/C 51/56)
Język postępowania: niemiecki
(Dz.U.UE C z dnia 23 lutego 2008 r.)
Strony
Strona skarżąca: Komisja Wspólnot Europejskich (Przedstawiciele: D. Kukovec i R. Sauer, pełnomocnicy)
Strona pozwana: Republika Federalna Niemiec
Żądania strony skarżącej
– stwierdzenie, że Republika Federalna Niemiec uchybiła zobowiązaniom, które na niej ciążą na mocy przepisów art. 7 w związku z art. 11 dyrektywy Rady 93/37/EWG z dnia 14 czerwca 1993 r. dotyczącej koordynacji procedur udzielania zamówień publicznych na roboty budowlane(1), ze względu na to, że miasto Kolonia zawarło ze spółką Grundstücksgesellschaft Köln Messe 15 bis 18 GbR (która w międzyczasie przekształciła się w spółkę Grundstücksgesellschaft Köln Messe 8-11) umowę z dnia 6 sierpnia 2004 r. bez przeprowadzenia przetargu z europejskim ogłoszeniem o zamówieniu, zgodnie z ww. przepisami.
– obciążenie Republiki Federalnej Niemiec kosztami postępowania.
Zarzuty i główne argumenty
Zgodnie z art. 7 dyrektywy Rady 93/37/EWG z dnia 14 czerwca 1993 r. dotyczącej koordynacji procedur udzielania zamówień publicznych na roboty budowlane (zwanej dalej "dyrektywą") instytucje zamawiające są zobowiązane do przestrzegania określonych procedur przy udzielaniu zamówień publicznych na roboty budowlane. Zasadą jest tutaj stosowanie procedury otwartej lub ograniczonej, a jedynie w drodze wyjątku i w ściśle określonych okolicznościach można zastosować procedurę negocjacyjną. Powstanie prawdziwej konkurencji w dziedzinie zamówień publicznych wymaga ponadto, by zamówienia, których zamierza się udzielić były ogłaszane co do zasady w całej Wspólnocie. Artykuł 11 dyrektywy zawiera właściwe przepisy w zakresie ogłaszania.
Skarga dotyczy zamówienia na roboty budowlane, którego miasto Kolonia udzieliło prywatnej spółce inwestycyjnej, nie przestrzegając obowiązujących procedur, w szczególności w zakresie ogłaszania. Przedmiotem zamówienia była budowa czterech nowych hal wystawowych do użytku przez KölnMesse GmbH, prywatną spółkę, w której większość udziałów ma miasto Kolonia. Zgodnie z zaskarżonym zamówieniem na roboty budowlane spółka inwestycyjna zobowiązana jest do budowy nowych hal wystawowych i przylegających pomieszczeń zgodnie ze szczegółowymi specyfikacjami. Miasto wynajęło te budynki na czas określony wynoszący 30 lat za czynsz wynoszący w sumie ponad 600 mln EUR. W ramach umowy podnajmu miasto ma oddać następnie te budynki do użytku organizatorowi targów, przedsiębiorstwu KölnMesse GmbH.
Zdaniem Komisji mamy do czynienia z zamówieniem publicznym na roboty budowlane, którego należało udzielić zgodnie z dyrektywą, w ramach postępowania przetargowego i z europejskim ogłoszeniem o zamówieniu. Po pierwsze, jako wspólnota terytorialna, miasto Kolonia jest instytucją zamawiającą w rozumieniu dyrektywy. Ma zatem obowiązek przestrzegania przepisów dyrektywy dotyczących procedur przetargowych w zakresie objętych nią zamówień. Po drugie, mimo określenia umowy jako "umowa najmu" i pozornego pierwszeństwa norm z zakresu prawa do korzystania (odpłatnie) z rzeczy, omawianą umowę należy zdaniem Komisji uznać za zamówienie publiczne na roboty budowlane w rozumieniu art. 1 lit. a) dyrektywy z powodów przedstawionych poniżej.
Wspólnotowa definicja zamówienia publicznego na roboty budowlane obejmuje również zamówienia mające na celu przyznanie prawa do korzystania z budynku, który jeszcze nie istnieje, lecz który instytucja zamawiająca określiła szczegółowo w specyfikacji warunków zamówienia. Z uwagi na to, że zgodnie z orzecznictwem Trybunału zamówienie składające się z różnych części należy kwalifikować według jego głównego przedmiotu, fakt, że omawiane zamówienie ma w nazwie "umowa najmu" i że może ono nawet zostać za taką umowę uznane zgodnie z prawem niemieckim, jest nieistotny dla oceny względem dyrektywy.
W odniesieniu do omawianego zamówienia z okoliczności o charakterze gospodarczym i związanych z jego udzieleniem wynika, że przy zawieraniu głównej umowy stronom chodziło przede wszystkim o wybudowanie hal wystawowych zgodnie z określonymi przez Kolonię specyfikacjami. Główny aspekt zamówienia dotyczy finansowania budowli, za którą świadczenie wzajemne jest oddalone w czasie. Pod względem gospodarczym umowa prowadzi do tego samego rezultatu, jak udzielenie zamówienia na wzniesienie budowli.
To, czy instytucja zamawiająca stanie się czy nie właścicielem budowli, która ma zostać wzniesiona, czy zamierza korzystać z niej sama, czy też oddać do użytku publicznego lub określonych podmiotów trzecich jest również nieistotne z punktu widzenia przepisów dyrektywy.
Prawo do korzystania z rzeczy jest w niniejszym przypadku zwykłym następstwem tego, że prywatna spółka będąca inwestorem jest właścicielem terenu (a zatem, na mocy niemieckiego prawa, budynków, które są na nim wzniesione). Fakt, że spółka KölnMesse GmbH będzie później korzystać z hal wystawowych nie zmienia w niczym faktu, że miasto Kolonia jest jedynym partnerem umownym spółki inwestycyjnej, a zatem jednym podmiotem, wobec którego spółka ta jest odpowiedzialna za właściwe wykonanie swoich zobowiązań.
Ponieważ nie można doszukać się żadnych okoliczności uzasadniających w niniejszym przypadku udzielenia zamówienia z wolnej ręki bez uprzedniego ogłoszenia, Komisja zmuszona jest uznać, że ze względu na to, iż miasto Kolonia, jako instytucja zamawiająca, udzieliło omawianego zamówienia bez uprzedniego ogłoszenia o zamówieniu, Republika Federalna Niemiec uchybiła zobowiązaniom, które na niej ciążą na mocy dyrektywy.
______
(1) Dz.U. L 1999, str. 54.
