Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Tribunale civile di Modena (Włochy) w dniu 1 października 2007 r. - Alberto Severi, Cavazzuti e figli przeciwko Regione Emilia-Romagna(Sprawa C-446/07)
(2008/C 51/52)
Język postępowania: włoski
(Dz.U.UE C z dnia 23 lutego 2008 r.)
Sąd krajowy
Tribunale civile di Modena
Strony w postępowaniu przed sądem krajowym
Strona skarżąca: Alberto Severi, Cavazzuti e figli
Strona pozwana: Regione Emilia-Romagna
Pytania prejudycjalne
1) Czy wykładni art. 3 ust. 1 i art. 13 ust. 3 rozporządzenia EWG nr 2081/92 (obecnie art. 3 ust. 1 i art. 13 ust. 2 rozporządzenia WE nr 510/06(1)) w związku z art. 2 dekretu ustawodawczego 109/92 (art. 2 dyrektywy 2000/13/WE(2)) należy dokonywać w ten sposób, że nazwa produktu spożywczego zawierająca odniesienia geograficzne, w stosunku do której przekazany do Komisji Europejskiej wniosek o zarejestrowanie jako chroniona nazwa pochodzenia (ChNP) lub jako chronione oznaczenie geograficzne (ChOG), w rozumieniu wskazanych rozporządzeń, został na poziomie krajowym "odrzucony" lub wstrzymany, powinna być uznana za nazwę rodzajową, przynajmniej w odniesieniu do okresu, w którym takie "odrzucenie" lub wstrzymanie wywołuje skutki;
2) Czy wykładni art. 3 ust. 1 i art. 13 ust. 3 rozporządzenia EWG nr 2081/92 (obecnie art. 3 ust. 1 i art. 13 ust. 2 rozporządzenia WE nr 510/06) w związku z art. 2 dekretu ustawodawczego 109/92 (art. 2 dyrektywy 2000/13/WE) należy dokonywać w ten sposób, że nazwa produktu spożywczego zawierająca odwołanie do miejsca, nie zarejestrowana jako chroniona nazwa pochodzenia (ChNP) lub jako chronione oznaczenie geograficzne (ChOG), w rozumieniu wskazanych rozporządzeń, może być zgodnie z prawem stosowana na rynku europejskim przez producentów, którzy stosowali ją w dobrej wierze i w sposób ciągły przez długi okres czasu przed wejściem w życie rozporządzenia EWG nr 2081/92 (obecnie rozporządzenia WE nr 510/06) i w okresie następującym po tym wejściu w życie;
3) Czy wykładni art. 15 ust. 2 dyrektywy EWG 89/104(3) dotyczącej zbliżenie krajowych przepisów odnoszących się do znaków towarowych, należy dokonywać w ten sposób, że podmiot uprawniony do stosowania na produkcie spożywczym znaku wspólnego, zawierającego odniesienie geograficzne, nie może zakazać producentom produktu, mającego takie same cechy, oznaczenia go nazwą podobną do nazwy występującej w znaku wspólnym, jeżeli wskazani producenci stosowali taką nazwę w dobrej wierze w sposób ciągły i przez długi okres czasu poprzedzający dzień zarejestrowania rzeczonego znaku wspólnego.
______
(1) Dz.U. L 93, str. 12.
(2) Dz.U. L 109, str. 29.
(3) Dz.U. L 40, str. 1.
