Skarga wniesiona w dniu 6 października 2008 r. - EuroChem MCC przeciwko Radzie(Sprawa T-459/08)
(2008/C 327/66)
Język postępowania: angielski
(Dz.U.UE C z dnia 20 grudnia 2008 r.)
Strony
Strona skarżąca: EuroChem Mineral i Chemical Company OAO (EuroChem MCC) (Moskwa, Rosja), (przedstawiciele: P. Vander Schueren i B. Evtimov, lawyers)
Strona pozwana: Rada Unii Europejskiej
Żądania strony skarżącej
– Stwierdzenie nieważności rozporządzenia Rady (WE) nr 661/2008 z dnia 8 lipca 2008 r. nakładające ostateczne cło antydumpingowe na przywóz azotanu amonu pochodzącego z Rosji w następstwie przeglądu wygaśnięcia zgodnie z art. 11 ust. 2 oraz częściowego przeglądu okresowego zgodnie z art. 11 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 384/96(1) w zakresie, w którym nakłada ono na skarżące, ich zależne spółki produkcyjne i spółki powiązane wskazane w motywach 23 lit. a) i lit. c), a także w art. 1 ust. 2 lit. a) i art. 2 ust. 2 lit. a) zaskarżonego rozporządzenia cło antydumpingowe;
– obciążenie Rady kosztami postępowania.
Zarzuty i główne argumenty
Na poparcie swych żądań skarżące podnoszą dwa zarzuty nieważności. Drugi zarzut jest podzielony na trzy części.
Po pierwsze skarżące podnoszą, że Rada i Komisja naruszyły art. 11 ust. 3 rozporządzenia podstawowego(2) oraz podstawowe wymogi proceduralne poprzez odmowę wszczęcia z własnej inicjatywy przeglądu okresowego w przedmiocie szkody i stwierdzeń dotyczących marginesu szkody równocześnie z przeglądem wygaśnięcia i w związku z tym dopuściły się oczywistego błędu w ocenie stwierdzając w przeglądzie wygaśnięcia, że istnieje prawdopodobieństwo ponownego wystąpienia szkody.
Po drugie skarżące podnoszą, że Rada i Komisja błędnie ustaliły w częściowym przeglądzie okresowym odnoszącą się do skarżących wartość normalną, co doprowadziło do jej sztucznego podwyższenia i dokonały błędnego porównania z ceną eksportową, a ponadto błędnie stwierdziły, że miał miejsce dumping naruszając przy tym art. 1 i 2 rozporządzenia podstawowego, dopuszczając się szeregu oczywistych błędów w ocenie i naruszając podstawowe zasady prawa wspólnotowego.
Skarżące podniosły bardziej szczegółowo, że Rada i Komisja dopuściły się błędu co do prawa i naruszyły art. 2 ust. 3 i ust. 5 rozporządzenia podstawowego oraz system regulacji ustanowiony w art. 1 i art. 2 rozporządzenia podstawowego poprzez nieuwzględnienie większej części kosztów produkcji skarżących uznając je za niewiarygodne i poprzez zastosowanie de facto metody ekonomii nierynkowej dla celów ustalenia większej części wartości normalnej skarżącej.
Po podjęciu decyzji o dokonaniu dostosowania ze względu na gaz, Komisja naruszyła art. 2 ust. 5 zdanie drugie, dopuściła się oczywistego błędu w ocenie i błędnie rozumowała wprowadzając dostosowanie ze względu na gaz na podstawie wewnątrzwspólnotowej ceny gazu w Waidhaus, w Niemczech i nie dokonując dalszych odliczeń.
Wreszcie, skarżące podnoszą, że Rada i Komisja naruszyły art. 2 ust. 10 rozporządzenia podstawowego i dopuściły się oczywistego błędu w ocenie faktów poprzez odliczenie od ceny eksportowej skarżących kosztów sprzedaży na rzecz pierwszego, niezależnego odbiorcy, kosztów ogólnych i administracyjnych oraz opłat dotyczących spółek powiązanych, które stanowią integralną część całości ekonomicznej skarżącej i są zintegrowanymi działami sprzedaży.
______
(1) Dz.U. L 185, s. 1.
(2) Rozporządzenie Rady (WE) nr 384/96 z dnia 22 grudnia 1995 r. w sprawie ochrony przed dumpingowym przywozem z krajów niebędących członkami Wspólnoty Europejskiej (Dz.U. 1996 L 56, s. 1).
