Skarga wniesiona w dniu 2 października 2008 r. - Stim przeciwko Komisji(Sprawa T-451/08)
(2008/C 313/93)
Język postępowania: angielski
(Dz.U.UE C z dnia 6 grudnia 2008 r.)
Strony
Strona skarżąca: Föreningen Svenska Tonsättares Internationella Musikbyrĺ (Istm) u.p.a. (Sztokholm, Szwecja) (przedstawiciele: C. Thomas, Solicitor, i N. Pourbaix, lawyer)
Strona pozwana: Komisja Wspólnot Europejskich
Żądania strony skarżącej
– stwierdzenie nieważności art. 3 i art. 4 ust. 2, a także art. 4 ust. 3 w zakresie, w jakim odnosi się on do art. 3, decyzji Komisji z dnia 16 lipca 2008 r. dotyczącej postępowania na podstawie art. 81 WE i art. 53 EOG w sprawie COMP/C2/38.698 - CISAC;
– obciążenie Komisji Wspólnot Europejskich kosztami postępowania poniesionymi przez skarżącą.
Zarzuty i główne argumenty
W niniejszej skardze strona skarżąca wnosi o częściowe stwierdzenie nieważności decyzji Komisji z dnia 16 lipca 2008 r. dotyczącej postępowania na podstawie art. 81 WE i art. 53 EOG (sprawa COMP/C2/38.698 - CISAC), a w szczególności jej art. 3, w którym Komisja uznała, że członkowie CISAC(1) z terenu EOG uczestniczyli w uzgodnionych praktykach stanowiących naruszenie art. 81 WE i art. 53 EOG, polegających na koordynowaniu terytorialnych rozgraniczeń wzajemnych upoważnień do reprezentacji, udzielanych sobie przez członków w sposób powodujący ograniczenie licencji do terytorium krajowego każdej z organizacji zbiorowego zarządzania.
Na poparcie swych roszczeń strona skarżąca podnosi, co następuje:
Według strony skarżącej zaskarżona decyzja narusza art. 151 ust. 4 WE, gdyż, żądając zaprzestania zarzucanych uzgodnionych praktyk polegających na terytorialnym rozgraniczeniu upoważnień do reprezentacji, udzielanych przez jedne organizacje zbiorowego zarządzania z terenu EOG na rzecz innych organizacji zbiorowego zarządzania z terenu EOG, w zakresie udzielania licencji na nadawanie ich repertuaru drogą satelitarną, kablową i internetową, Komisja nie wzięła pod uwagę w wystarczającym stopniu następstw takiej decyzji dla różnorodności kulturowej w Europie. Skarżąca twierdzi nadto, że decyzja ta wyrządzi szkodę różnorodności kulturowej w Europie, gdyż autorzy muzyki, której oddziaływanie kulturowe jest mniej rozległe, utracą zapewnianą im przez obecny system pewność, iż ich muzyka będzie objęta licencjami oraz iż będą oni uzyskiwać stosowne wpływy w odniesieniu do wszystkich terytoriów, na których muzyka ta może być odtwarzana.
Skarżąca podnosi dalej, że Komisja winna była wziąć pod uwagę okoliczność, iż zidentyfikowane przez nią ograniczenie konkurencji jest fikcyjne, a co najwyżej marginalne. W ocenie skarżącej, nie występuje tu w istocie ograniczenie konkurencji w rozumieniu art. 81 ust. 1 WE. Skarżąca twierdzi zatem, że, stosując wzmiankowany przepis, Komisja naruszyła prawo lub popełniła oczywisty błąd w ocenie. Skarżąca utrzymuje wreszcie, że Komisja mogła zgodnie z prawem zastosować wobec rzeczonej uzgodnionej praktyki odstępstwo przewidziane w art. 81 ust. 3 WE. Nie uczyniwszy tego, Komisja wyrządziła niepotrzebnie szkodę różnorodności kulturowej w Europie.
______
(1) Międzynarodowa Konfederacja Stowarzyszeń Autorów i Kompozytorów.
