Odwołanie od wyroku Sądu Pierwszej Instancji (ósma izba) wydanego w dniu 25 czerwca 2008 r. w sprawie T-36/07 Zipcar, Inc. przeciwko Urzędowi Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) (OHIM), wniesione w dniu 12 września 2008 r. przez Zipcar Inc.(Sprawa C-394/08 P)
(2008/C 285/47)
Język postępowania: angielski
(Dz.U.UE C z dnia 8 listopada 2008 r.)
Strony
Wnoszący odwołanie: Zipcar, Inc. przedstawiciele: M. Elmslie, solicitor, N. Saunders, barrister)
Druga strona postępowania: Urząd Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory), Canary Islands Car SL
Żądania wnoszącego odwołanie
Wnoszący odwołanie zwraca się do Trybunału o:
– uchylenie w całości wyroku Sądu Pierwszej Instancji wydanego w dniu 25 czerwca 2008 r. w sprawie T-36/07;
– odesłanie wniosku o rejestracje do Urzędu Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) (OHIM) celem prowadzenia postępowania;
– obciążenie strony pozwanej kosztami postępowania poniesionymi przez wnoszącego odwołanie w związku z niniejszym postępowaniem odwoławczym jak i postępowaniem przed Sądem Pierwszej Instancji.
Zarzuty i główne argumenty
Wnoszący odwołanie podnosi, że zaskarżony wyrok winien być uchylony z następujących powodów:
1) nieprawidłowe rozszerzenie faktycznego i prawnego zakresu kontroli zgodności z prawem decyzji będącej przedmiotem odwołania. Wnoszący odwołanie twierdzi, że Sąd Pierwszej Instancji zmienił w swoim wyroku przedmiot sporu przed Izbą Odwoławczą OHIM i uwzględnił okoliczności faktyczne i kwestie, które rozszerzyły faktyczne i prawne ramy sporu przed OHIM.
2) Naruszenie art. 8 ust. 1 lit. b) rozporządzenia 40/94(1). Sąd Pierwszej Instancji uznał w istocie, że właściwy krąg odbiorców winien składać się jedynie z odbiorców hiszpańskojęzycznych "nawet jeśli przyjęte jest, że w niektórych regionach Hiszpanii, takich jak Wyspy Kanaryjskie, język angielski jest językiem powszechnie używanym, czy też że niektórzy hiszpańscy konsumenci posiadają znajomość tego języka". Taki wniosek stanowi naruszenia prawa, gdyż z tego orzeczenia wynika, że przy dokonywaniu w danym przypadku oceny możliwości i zdolności językowych przeciętnego konsumenta jedyną kwestią, jaką należy ustalić jest kwestia głównego bądź przeważającego języka w państwie członkowskim, w którym chronione są prawa do wcześniejszego znaku towarowego, bez uwzględnienia innych okoliczności faktycznych właściwych do określenia charakteru danego konsumenta.
3) Inne naruszenie art. 8 ust. 1 lit. b) rozporządzenia. Określając trzy kategorie podobieństwa między towarami i usługami objętymi zgłoszeniem a towarami i usługami, jakie miałyby być objęte wcześniej chronionym prawem, mianowicie jako towary i usługi "częściowo identyczne", "częściowo bardzo podobne" oraz "częściowo nieróżniące się od siebie w sposób znaczący" Sąd naruszył prawo nie uwzględniając wpływu tych trzech kategorii na jego ocenę istnienia prawdopodobieństwa wprowadzenia w błąd.
______
(1) Rozporządzenie Rady (WE) nr 40/94 z dnia 20 grudnia 1993 r. w sprawie wspólnotowego znaku towarowego (Dz.U. 1994, L 11, str. 1).
