Skarga wniesiona w dniu 5 sierpnia 2008 r. - Smurfit Kappa Group przeciwko Komisji(Sprawa T-304/08)
(2008/C 272/57)
Język postępowania: angielski
(Dz.U.UE C z dnia 25 października 2008 r.)
Strony
Strona skarżąca: Smurfit Kappa Group plc (Dublin, Irlandia) (przedstawiciele: T. Ottervanger i E. Henny, adwokaci)
Strona pozwana: Komisja Wspólnot Europejskich
Żądania strony skarżącej
– stwierdzenie nieważności decyzji Komisji na podstawie art. 230 WE;
– obciążenie Komisji kosztami postępowania poniesionymi przez skarżącą.
Zarzuty i główne argumenty
Skarżąca na podstawie art. 230 WE wnosi o stwierdzenie nieważności decyzji Komisji N 582/2007 z dnia 2 kwietnia 2008 r. w sprawie pomocy dla Propapier PM2 GmbH & Co. KG-LIP, C(2008)1107, w której Komisja zatwierdziła zgłoszoną przez Niemcy pomoc państwa udzieloną Propapier PM2 GmbH & Co. KG.
Skarżąca, międzynarodowe przedsiębiorstwo zajmujące się produkcją opakowań z siedzibą w Irlandii, złożyła do Komisji nieformalną skargę w związku z przyznaniem wysokiej dotacji na budowę w regionie Brandenburgia-Nordost w Niemczech największej - zdaniem skarżącej - fabryki papieru na terytorium Unii Europejskiej. Skarżąca twierdzi, że chociaż istniały jasne przesłanki wskazujące na to, że dotowana inwestycja będzie miała poważne i nieproporcjonalne skutki dla niej samej i całego sektora, Komisja stwierdziła, że nie było konieczności przeprowadzania formalnego dochodzenia, ponieważ pomoc regionalna nie spełniała kryterium udziału w rynku oraz wskaźnika wzrostu, wskazanych w pkt 68 lit. a) i b) wytycznych w sprawie krajowej pomocy regionalnej na lata 2007-2013(1) ("wytyczne w sprawie krajowej pomocy regionalnej"), a w konsekwencji uznała pomoc za zgodną z traktatem WE.
Skarżąca, będąca bezpośrednim konkurentem beneficjenta pomocy, kwestionuje decyzję Komisji o niewszczęciu formalnego postępowania przewidzianego w art. 88 ust. 2 WE na następujących podstawach:
Po pierwsze, zdaniem skarżącej, Komisja powinna była wszcząć formalne postępowania na podstawie art. 88 ust. 2 WE oraz art. 4 ust. 4 rozporządzenia Rady nr 659/1999(2) i zbadać pomoc bardziej szczegółowo w świetle wątpliwości, jakie pojawiły się w związku z trudnościami strukturalnymi na rynku oraz na podstawie bardziej odpowiedniej oceny rynku. Skarżąca twierdzi, że Komisja błędnie ograniczyła się do zastosowania sztywnych wskaźników ustalonych w pkt 68 wytycznych w sprawie krajowej pomocy regionalnej i popełniła oczywisty błąd w ocenie przy obliczaniu wskaźnika wzrostu.
Po drugie, skarżąca twierdzi, że Komisja naruszyła art. 87 ust. 3 WE oraz wytyczne w sprawie krajowej pomocy regionalnej, ponieważ zaskarżona decyzja, z jednej strony, nie zawiera analizy niekorzystnych skutków spornej pomocy dla warunków handlowych, a z drugiej strony, zawiera niewłaściwą interpretację wytycznych w sprawie krajowej pomocy regionalnej. Na podstawie tego skarżąca twierdzi, że Komisja, zamiast dokonać wyważenia korzyści dla regionu z negatywnymi konsekwencjami tej wysokiej pomocy dla całego sektora, Komisja po prostu zastosowała samo kryterium wzrostu o 5 % i nie dokonała analizy ekonomicznej. Skarżąca podnosi ponadto, że zastosowanie kryterium przedstawionego w pkt 68 wytycznych w sprawie krajowej pomocy regionalnej jest sprzeczne z traktatem WE, ponieważ przepis ten nie wymaga od Komisji, aby automatycznie zatwierdziła wszystkie programy pomocy, które spełniają wymienione tam kryteria.
Po trzecie, zdaniem skarżącej, zaskarżona decyzja zawiera błędy faktyczne oraz oczywiste błędy w ocenie w odniesieniu do definicji rynku oraz wskaźnika wzrostu.
Po czwarte skarżąca twierdzi, że Komisja naruszyła art. 87 ust. 3 WE oraz wytyczne w sprawie krajowej pomocy regionalnej, ponieważ zaskarżona decyzja zawiera oczywisty błąd w ocenie w odniesieniu do kwalifikacji środka pomocowego.
Po piąte, zdaniem skarżącej, decyzja zawiera również poważne naruszenia prawa, ponieważ zostało w niej uznane, że mapa pomocy regionalnej dla Niemiec na lata 2007-2013 jest zgodna z traktatem WE, umożliwiając regionowi Brandenburg-Nordost na zakwalifikowanie się do pomocy regionalnej na podstawie odstępstwa wynikającego z art. 87 ust. 3 lit. a) WE na cały okres 2007-2013. Ponadto, zaskarżona decyzja jest błędna, ponieważ nie uwzględniono w niej innej pomocy dotyczącej tego samego projektu.
Wreszcie skarżąca twierdzi, że Komisja w trakcie wstępnego badania naruszyła swe obowiązki w zakresie przedstawienia właściwych powodów, na których oparta jest jej decyzja.
______
(1) Dz.U. 2006, C 54, s. 13.
(2) Rozporządzenie Rady (WE) nr 659/1999 z dnia 22 marca 1999 r. ustanawiające szczegółowe zasady stosowania art. 93 traktatu WE. (Dz.U. 1999, L 83, s. 1).
