Skarga wniesiona w dniu 10 czerwca 2008 r. - Komisja Wspólnot Europejskich przeciwko Królestwu Belgii(Sprawa C-250/08)
(2008/C 223/38)
Język postępowania: niderlandzki
(Dz.U.UE C z dnia 30 sierpnia 2008 r.)
Strony
Strona skarżąca: Komisja Wspólnot Europejskich (Przedstawiciele: R. Lyal i P. van Nuffel, pełnomocnicy)
Strona pozwana: Królestwo Belgii
Żądania strony skarżącej
– Stwierdzenie, że Królestwo Belgii uchybiło zobowiązaniom ciążącym na nim na mocy art. 18, 43 i 56 Traktatu WE oraz art. 31 i 40 porozumienia EOG, w ten sposób, że w regionie Flandrii przy obliczaniu ulg podatkowych związanych z zakupem nieruchomości przeznaczonych na główne miejsce zamieszkania, opłata rejestracyjna zapłacona wcześniej przy zakupie nieruchomości stanowiącej główne miejsce zamieszkania jest uwzględniana tylko wówczas, gdy nieruchomość ta położona jest w regionie Flandrii, i nie jest ona uwzględniana, jeżeli nieruchomość ta znajduje się w innym państwie członkowskim niż Belgia lub w państwie należącym do EFTA.
– obciążenie Królestwa Belgii kosztami postępowania.
Zarzuty i główne argumenty
Prawo belgijskie dotyczące opłat rejestracyjnych obowiązujące w regionie Flandrii przewiduje zmniejszenie opłat rejestracyjnych w przypadku zakupu nieruchomości stanowiącej główne miejsce zamieszkania w regionie Flandrii, o wysokość opłat rejestracyjnych zapłaconych przy wcześniejszym zakupie nieruchomości stanowiącej główne miejsce zamieszkania w regionie Flandrii, pod warunkiem, że nieruchomość stanowiąca wcześniejsze główne miejsce zamieszkania zostanie sprzedana w tym samym czasie. Komisja twierdzi, że prawo to przyznaje ulgę podatkową, przy czym pozostałe okoliczności pozostają te same, osobom, które przeprowadzają się w obrębie regionu Flandrii, która to ulga nie jest przyznawana osobom, które zamierzając osiedlić się w regionie Flandrii przybywają z innego państwa członkowskiego niż Belgia. Komisja uważa, że prawo to dyskryminuje obywateli Unii korzystających z prawa do swobodnego przemieszczania się, oraz obywateli korzystających ze swobody przedsiębiorczości, a także, ze stanowi ono przeszkodę dla inwestowania kapitału pochodzącego z innego państwa członkowskiego niż Belgia w nieruchomości w regionie Flandrii. W związku z tym prawo to jest sprzeczne, odpowiednio, z art. 18 i 43 traktatu WE oraz art. 31 porozumienia EOG, oraz art. 56 traktatu WE i 40 porozumienia EOG. Komisja uważa, że żadna nadrzędna racja interesu powszechnego nie może uzasadnić takich naruszeń traktatu. Ponadto strona pozwana nie może powoływać się na konieczność zapewnienia spójności systemu podatkowego, ponieważ w niniejszej sprawie chodzi o dwie różne sytuacje podatkowe, regulowane wyłącznie przez jej przepisy.
