Skarga wniesiona w dniu 22 listopada 2007 r. - Ryanair Ltd przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich(Sprawa T-433/07)
(2008/C 22/93)
Język postępowania: angielski
(Dz.U.UE C z dnia 26 stycznia 2008 r.)
Strony
Strona skarżąca: Ryanair Ltd (Dublin, Irlandia) (przedstawiciel: adwokat E. Vahida)
Strona pozwana: Komisja Wspólnot Europejskich
Żądania strony skarżącej
– Stwierdzenie, że zgodnie z art. 232 WE Komisja zaniechała działania zgodnie z jej zobowiązaniami ciążącymi na niej na mocy traktatu WE, ponieważ nie ustosunkowała się do skargi złożonej do Komisji przez skarżącą w dniu 22 grudnia 2006 r., po której nastąpiło wezwanie do działania w dniu 2 sierpnia 2007 r.,
– obciążenie Komisji Wspólnot Europejskich kosztami postępowania, w tym kosztami postępowania poniesionymi przez skarżącą w postępowaniu, nawet jeśli w następstwie wniesienia skargi Komisja podejmie działanie, które zdaniem Sądu wykluczy potrzebę wydania orzeczenia, lub jeśli Sąd oddali skargę jako niedopuszczalną,
– podjęcie wszelkich innych działań, jakie Sąd uzna za stosowne.
Zarzuty i główne argumenty
W skardze skarżąca podnosi, że Komisja zaniechała działania, ponieważ nie ustosunkowała się, po uprzednim wezwaniu jej do uczynienia tego na mocy art. 232 WE, do skargi do niej złożonej przez skarżącą w dniu 22 grudnia 2006 r. i dotyczącej bezprawnej pomocy państwa przyznanej przez Grecję na rzecz Olympic Airlines i Olympic Airways Services (zwanych dalej "OA/OAS") wskutek orzeczenia arbitrażowego wydanego przez grecki sąd najwyższy nakazujący państwu greckiemu zapłacenie na rzecz OA/OAS sumy 563 milionów EUR za rzekomo niezapłacone usługi oraz koszty przeniesienia do nowego portu lotniczego w Atenach.
Według skarżącej różnica pomiędzy kwotami, które państwo greckie musi zapłacić OA/OAS, tak jak zostało to w przybliżeniu określone w decyzji Komisji 2003/372/EC(1) oraz odszkodowaniem zasądzonym na rzecz OA/OAS w orzeczeniu z dnia 20 grudnia 2006 r. stanowi korzyść przyznaną przedsiębiorstwu w rozumieniu przepisów dotyczących pomocy państwa. Według skarżącej odpowiedzialność za przyznanie takiej korzyści należy przypisać państwu greckiemu, ponieważ sąd arbitrażowy działał jako organ państwa.
Na poparcie pierwszego zarzutu skarżąca podnosi, że Komisja była zobowiązana starannie i bezstronnie zbadać skargę do niej złożoną w celu wydania decyzji stwierdzającej, że środki państwowe nie stanowiły pomocy w rozumieniu art. 87 ust. 1 WE, albo że należało je uznać za pomoc w rozumieniu wspomnianego postanowienia, która jednak była zgodna ze wspólnym rynkiem na podstawie art. 87 ust. 2 i 3 WE, albo wszcząć postępowanie na podstawie art. 88 ust. 2 WE.
Skarżąca podnosi dalej, że siedem miesięcy, jakie upłynęły od złożenia przez nią skargi do Komisji a wezwaniem do działania stanowiły nadmiernie długi okres, a brak działania ze strony Komisji podczas tego okresu stanowi zaniechanie działania w rozumieniu art. 232 WE.
______
(1) Decyzja Komisji 2003/372/WE z dnia 11 grudnia 2002 r. w sprawie pomocy przyznanej przez Grecję na rzecz Olympic Airways (notyfikowanej jako dokument nr C(2002) 4831) (Dz.U., L 132, str.1).
