Odwołanie od wyroku Sądu Pierwszej Instancji (wielka izba) wydanego w dniu 12 września 2007 r. w sprawie T-36/04 Association de la presse internationale ASBL (API) przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich wniesione w dniu 29 listopada 2007 r. przez Association de la presse internationale ASBL (API)(Sprawa C-528/07 P)
(2008/C 22/65)
Język postępowania: angielski
(Dz.U.UE C z dnia 26 stycznia 2008 r.)
Strony
Wnoszący odwołanie: Association de la presse internationale ASBL (API) (przedstawiciele: S. Völcker, Rechtsanwalt, F. Louis, adwokat oraz C. O'Daly, Solicitor)
Druga strona postępowania: Komisja Wspólnot Europejskich
Żądania wnoszącego odwołanie
Wnoszący odwołanie wnosi do Trybunału o:
– uchylenie wyroku z dnia 12 września 2007 r. w sprawie T-36/04 API przeciwko Komisji w zakresie w jakim Sąd Pierwszej Instancji potwierdził prawo Komisji do nieujawniania pism procesowych Komisji w sprawach w ramach których miała odbyć się rozprawa;
– stwierdzenie nieważności tych części decyzji Komisji D (2003) 30621 z dnia 20 listopada 2003 r., których nieważność nie została stwierdzona uprzednio przez Sąd Pierwszej Instancji w sprawie T-36/04 lub, w dalszej kolejności, skierowanie sprawy do ponownego rozpoznania przez Sąd Pierwszej Instancji zgodnie z wyrokiem Trybunału; oraz
– obciążenie Komisji kosztami postępowania.
Zarzuty i główne argumenty
Wnoszący odwołanie twierdzi, że zaskarżony wyrok powinien być uchylony z następujących powodów:
1. Po pierwsze, Sąd Pierwszej Instancji dokonał błędnej wykładni art. 4 ust. 2 drugie tiret rozporządzenia ("wyjątek postępowania sądowego") stwierdzając, że Komisja nie musiała dokonywać konkretnej oceny kwestii, czy należało przyznać dostęp do jej pism procesowych przez rozprawą. Taka interpretacja jest (i) sprzeczna z utrwalonymi zasadami wykładni wyjątku postępowania sądowego, które zostały uznane w innych częściach wyroku, (ii) oparta na nieistniejącym prawie Komisji do obrony jej interesów "niezależnie od wszelkich zewnętrznych wpływów", (iii) oparta na oczywiście błędnych argumentach prawnych, w zakresie w jakim powołuje się na "zasadę równości broni", (iv) niesłusznie pomija znaczenie zasad innych sądów, które zezwalają na dostęp do pism procesowych przed rozprawą; oraz (v) błędnie powołuje się na konieczność ochrony skuteczności postępowania przy drzwiach zamkniętych przed sądami wspólnotowymi.
2. Po drugie, Sąd dokonał błędnej interpretacji zwrotu "interes publiczny" zawartego w art. 4 ust. 2 in fine rozporządzenia, stwierdzając, że gdy w grę wchodzą pisma procesowe przedłożone sądowi, ogólny interes publiczny w odniesieniu do treści postępowania przed sądami wspólnotowymi nie może przeważać nad interesem chronionym przez wyjątek postępowania sądowego.
