Wyrok Sądu Pierwszej Instancji z dnia 8 lipca 2008 r. - Huvis przeciwko Radzie(Sprawa T-221/05)(1)
(Dumping - Przywóz włókien poliestrowych z Korei - Rozporządzenie kończące przegląd okresowy - Zastosowanie metody innej niż metoda stosowana w pierwotnym okresie dochodzenia - Konieczność zmiany okoliczności - Korekta żądana z uwagi na koszty kredytu - Termin zapłaty - Ciężar dowodu - Zasada dobrej administracji - Artykuł 2 ust. 10 lit. b) i g) oraz art. 11 ust. 9 rozporządzenia (WE) nr 384/96)
(2008/C 209/76)
Język postępowania: angielski
(Dz.U.UE C z dnia 15 sierpnia 2008 r.)
Strony
Strona skarżąca: Huvis Corp. (Gangnam-gu, Seul, Korea Południowa) (przedstawiciele: J.-F. Bellis, F. Di Gianni i R. Antonini, avocats)
Strona pozwana: Rada Unii Europejskiej (przedstawiciele: J.-P. Hix, pełnomocnik, wspierany przez G. Berrischa, avocat)
Interwenient popierający stronę pozwaną: Komisja Wspólnot Europejskich (przedstawiciele: E. Righini oraz K. Talabér-Ricz, pełnomocnicy)
Przedmiot
Po pierwsze, stwierdzenie nieważności art. 2 rozporządzenia Rady (WE) nr 428/2005 z dnia 10 marca 2005 r. nakładającego ostateczne cła antydumpingowe na przywóz włókien poliestrowych z Chińskiej Republiki Ludowej i Arabii Saudyjskiej, wprowadzającego zmiany do rozporządzenia (WE) nr 2852/2000 nakładającego ostateczne cła antydumpingowe na przywóz włókien poliestrowych z Republiki Korei i kończącego postępowanie antydumpingowe w odniesieniu do przywozu z Tajwanu (Dz. U. L 71, str. 1) oraz, po drugie, wniosek żądający, na podstawie art. 241 WE, stwierdzenia niemożności stosowania przepisów rozporządzenia Rady (WE) nr 384/96 z dnia 22 grudnia 1995 r. w sprawie ochrony przed dumpingowym przywozem z krajów niebędących członkami Wspólnoty Europejskiej (Dz.U. 1996, L 56, s. 1), w zakresie w jakim są one podstawą zakwestionowanych wniosków zawartych w rozporządzeniu nr 428/2005.
Sentencja
1) Stwierdza się nieważność art. 2 rozporządzenia Rady (WE) nr 428/2005 z dnia 10 marca 2005 r. nakładającego ostateczne cła antydumpingowe na przywóz włókien poliestrowych z Chińskiej Republiki Ludowej i Arabii Saudyjskiej, wprowadzającego zmiany do rozporządzenia (WE) nr 2852/2000 nakładającego ostateczne cła antydumpingowe na przywóz włókien poliestrowych z Republiki Korei i kończącego postępowanie antydumpingowe w odniesieniu do przywozu z Tajwanu, w zakresie w jakim cło antydumpingowe nałożone na wywóz do Wspólnoty Europejskiej towarów produkowanych i wywożonych przez Huvis Corp. przekracza cło, które znalazłoby zastosowanie, gdyby dokonano korekty normalnej wartości z tytułu opłat importowych i podatków pośrednich w zastosowaniu metody "input" stosowanej w pierwotnym okresie dochodzenia.
2) Skarga zostaje oddalona w pozostałym zakresie.
3) Rada pokrywa koszty własne oraz 70 % kosztów poniesionych przez Huvis Corp.
4) Komisja pokrywa koszty własne.
______
(1) Dz.U. C 193 z 6.8.2005.
