Odwołanie od wyroku Sądu do spraw Służby Publicznej wydanego w dniu 21 lutego 2008 r. w sprawie F-31/07, Putterie-De-Beukelaer przeciwko Komisji, wniesione w dniu 5 maja 2008 r. przez Komisję Wspólnot Europejskich(Sprawa T-160/08 P)
(2008/C 183/45)
Język postępowania: francuski
(Dz.U.UE C z dnia 19 lipca 2008 r.)
Strony
Wnoszący odwołanie: Komisja Wspólnot Europejskich (przedstawiciele: C. Berardis-Kayser i K. Herrmann, pełnomocnicy)
Druga strona postępowania: Françoise Putterie-De-Beukelaer (Bruksela, Belgia)
Żądania wnoszącego odwołanie
– uchylenie zaskarżonego wyroku
– przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania przez SSP
– orzeczenie, że rozstrzygnięcie w przedmiocie kosztów postępowania nastąpi w orzeczeniu kończącym postępowanie
Zarzuty i główne argumenty
W niniejszym odwołaniu Komisja wnosi o uchylenie wyroku Sądu ds. Służby Publicznej (SSP) z dnia 21 lutego 2008 r. w sprawie F-31/07, Putterie-De-Beukelaer przeciwko Komisji, którym SSP stwierdził nieważność sprawozdania z przebiegu kariery zawodowej F. Putterie-De-Beukelaer za okres od dnia 1 stycznia 2005 r. do dnia 31 grudnia 2005 r. w zakresie w jakim nie uznano w nim jej potencjalnej zdolności do wykonywania obowiązków należących do kategorii B*.
Na poparcie odwołania Komisja podnosi jedyny zarzut, dotyczący po pierwsze naruszenia przez SSP zasad odnoszących się do zakresu kontroli dokonywanej z urzędu przez sąd wspólnotowy, a po drugie naruszenie zakazu orzekania ultra petita.
Komisja uważa, że SSP nie miał prawa rozpoznawania z urzędu zarzutu dotyczącego materialnej zgodności z prawem zaskarżonego aktu, który to zarzut dotyczył nieprzestrzegania zakresów stosowania odpowiednio art. 43 regulaminu pracowniczego urzędników Wspólnot Europejskich oraz art. 10 ust. 3 załącznika XIII do tego regulaminu, ponieważ zarzuty materialne nie są bezwzględnymi przeszkodami procesowymi.
Tytułem subsydiarnym Komisja podnosi, że ponieważ możliwy jest pogląd, iż pkt 75 i 76 zaskarżonego wyroku można wyodrębnić z zarzutu dotyczącego materialnej zgodności z prawem zaskarżonego aktu i zakwalifikować jako oddzielny zarzut dotyczący braku kompetencji autora zaskarżonego aktu, SSP naruszył jej zdaniem prawo Komisji do obrony, ponieważ nie została ona w tej kwestii wysłuchana zgodnie z art. 77 regulaminu SSP.
