Skarga wniesiona w dniu 8 kwietnia 2008 r. - Komisja Wspólnot Europejskich przeciwko Republice Finlandii(Sprawa C-144/08)
(2008/C 171/24)
(Dz.U.UE C z dnia 5 lipca 2008 r.)
Język postępowania: fiński
Strony
Strona skarżąca: Komisja Wspólnot Europejskich (Przedstawiciele: I. Koskinen i D. Triantafyllou)
Strona pozwana: Republika Finlandii
Żądania strony skarżącej
Skarżąca wnosi o
– stwierdzenie, że używając niepełnej definicji zwykłego miejsca zamieszkania dla celów ewentualnych zwolnień podatkowych w związku z czasowym przywozem niektórych środków transportu, Republika Finlandii uchybiła zobowiązaniom, które na niej ciążą na mocy art. 7 ust. 1 dyrektywy Rady 83/182/EWG z dnia 28 marca 1983 r. w sprawie zwolnień podatkowych we Wspólnocie, dotyczących niektórych środków transportu czasowo wwożonych do jednego państwa członkowskiego z innego państwa członkowskiego(1),
– obciążenie Republiki Finlandii kosztami postępowania.
Zarzuty i główne argumenty
Dla celów ewentualnego zwolnienia podatkowego art. 7 ust. 1 dyrektywy 83/182/EWG ustanawia przepis dotyczący zwykłego miejsca zamieszkania, wedle którego ustala się właściwość przepisów danego państwa członkowskiego określających czasowy przywóz niektórych środków transportu oraz właściwość danego państwa członkowskiego do nałożenia podatków na dany środek transportu. Artykuł 7 ust. 1 dyrektywy 83/182/EWG przewiduje pewne wyjątki od zasady, wedle której zwykłe miejsce zamieszkania jest miejscem, w którym osoba zamieszkuje przynajmniej 185 dni w roku. W szczególności, zgodnie z art. 7 ust. 1 akapit 2 za zwykłe miejsce zamieszkania osoby związanej zawodowo z innym miejscem niż jej więzi osobiste i która w rezultacie przebywa w różnych miejscach w dwóch lub więcej państwach członkowskich, uważa się miejsce, z którym jest związana osobiście przy założeniu, że ta osoba regularnie tam powraca. W sposób wyraźny zostało jednak wyjaśnione, że nie jest to konieczne w sytuacji, w której dana osoba przebywa w państwie członkowskim w celach wykonywania zlecenia w określonym czasie.
Mimo to, fińskie przepisy przewidują tego rodzaju przesłankę regularnego powracania również w przypadku, w którym dana osoba przebywa w Finlandii w celach wykonywania zlecenia w określonym czasie. W związku z tym Finlandia nie dokonała prawidłowej transpozycji art. 7 ust. 1 dyrektywy 83/182/EWG do prawa krajowego.
______
(1) Dz.U. 1983 L 105, str. 59.
