Skarga wniesiona w dniu 15 kwietnia 2008 r. - E.ON Energie przeciwko Komisji(Sprawa T-141/08)
(2008/C 158/30)
Język postępowania: niemiecki
(Dz.U.UE C z dnia 21 czerwca 2008 r.)
Strony
Strona skarżąca: E.ON Energie AG (Monachium, Niemcy) (przedstawiciele: A. Röhling, C. Krohs i F. Dietrich, adwokaci)
Strona pozwana: Komisja Wspólnot Europejskich
Żądania strony skarżącej
– stwierdzenie nieważności decyzji C(2008) 377 wersja ostateczna z dnia 30 stycznia 2008 r. w sprawie COMP/B-1/ 39.326 - E.ON Energie;
– ewentualnie zmniejszenie wysokości grzywny nałożonej na skarżącą do właściwej wysokości;
– obciążenie Komisji Wspólnot Europejskich kosztami postępowania.
Zarzuty i główne argumenty
Skarga jest skierowana przeciwko decyzji Komisji C(2008) 377 wersja ostateczna z dnia 30 stycznia 2008 r. w sprawie COMP/B-1/39.326 - E.ON Energie AG. Decyzją tą Komisja zastosowała wobec skarżącej grzywnę za złamanie pieczęci nałożonej przez przedstawicieli Komisji na podstawie art. 20 ust. 2 lit. d) rozporządzenia (WE) 1/2003(1) oraz naruszenie, przynajmniej wskutek zaniedbania, art. 23 ust. 1 lit. e) tego rozporządzenia.
Skarżąca podnosi dziewięć zarzutów na poparcie swej skargi. W pierwszych sześciu zarzutach skarżąca wskazuje na niewystarczające dowody naruszenia prawa. W szczególności twierdzi ona, że nie uwzględniono okoliczności, że ciężar przeprowadzenia dowodu spoczywa w pełni na pozwanej, podnosi naruszenie zasady inkwizycyjności, wskazuje na błędne założenie, że pieczęć została nałożona prawidłowo, na niezgodne z prawdą założenie, co do stanu pieczęci następnego dnia, na błędne założenie, co do zdatności folii zabezpieczającej oraz na brak rozpatrzenia przez pozwaną alternatywnych możliwości.
W siódmym zarzucie wskazano, że nie zastosowano domniemania niewinności, przez co naruszono zasadnicze przepisy proceduralne.
W ósmym zarzucie skarżąca podnosi, że pozwana niesłusznie zarzuciła jej zawinione zachowanie w rozumieniu art. 23 rozporządzenia nr 1/2003.
Wreszcie podnosi ona naruszenie prawa przy ustalaniu wysokości grzywny. Zdaniem skarżącej naruszono zasadę zakazu stosowania arbitralnych środków i przewidziany w art. 253 WE obowiązek przedstawienia uzasadnienia. Okoliczności łagodzące zostały pominięte, niesłusznie natomiast przyjęto domniemanie w zakresie okoliczności zaostrzających odpowiedzialność.
______
(1) Rozporządzenie Rady (WE) nr 1/2003 z dnia 16 grudnia 2002 r. w sprawie wprowadzenia w życie reguł konkurencji ustanowionych w art. 81 i 82 Traktatu (Dz.U. L 1, str. 1).
