Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Hoge Raad der Nederlanden w dniu 2 kwietnia 2008 r. - Intercontainer Interfrigo (ICF) SC przeciwko Balkenende Oosthuizen BV i MIC Operations BV(Sprawa C-133/08)
(2008/C 158/15)
Język postępowania: niderlandzki
(Dz.U.UE C z dnia 21 czerwca 2008 r.)
Sąd krajowy
Hoge Raad der Nederlanden
Strony w postępowaniu przed sądem krajowym
Strona skarżąca: Intercontainer Interfrigo (ICF) SC
Strona pozwana: Balkenende Oosthuizen BV i MIC Operations BV
Pytania prejudycjalne
W odniesieniu do podstawy uzasadnienia wyroku wskazanej w pkt 3.6 lit. i):
a) Czy art. 4 ust. 4 Konwencji o prawie właściwym dla zobowiązań umownych(1) należy interpretować w ten sposób, że postanowienie to odnosi się jedynie do umów czarterowych na jeden rejs i wszelkie inne rodzaje umów czarterowych nie są objęte tym postanowieniem?
b) Jeżeli na pytanie a) zostanie udzielona odpowiedź pozytywna, czy art. 4 ust. 4 Konwencji o prawie właściwym dla zobowiązań umownych należy interpretować w ten sposób, że wówczas gdy przedmiotem innego rodzaju umów czarterowych jest również przewóz towarów, dana umowa jest w zakresie dotyczącym tego przewozu objęta zakresem stosowania tego postanowienia, a w pozostałym zakresie właściwe prawo jest ustalane w oparciu o art. 4 ust. 2 tej konwencji?
c) Jeżeli na pytanie b) zostanie udzielona odpowiedź pozytywna, na podstawie którego z dwóch wymienionych porządków prawnych należy dokonać oceny zarzutu przedawnienia roszczeń wynikających z umowy?
d) Jeżeli zasadniczym przedmiotem umowy jest przewóz towarów, czy wówczas nie należy uwzględniać podziału wskazanego w pytaniu b), a właściwe prawo mające zastosowanie do wszystkich części umowy należy w takiej sytuacji ustalić na podstawie art. 4 ust. 4 Konwencji o prawie właściwym dla zobowiązań umownych?
W odniesieniu do podstawy uzasadnienia wyroku wskazanej w pkt 3.6 lit. ii):
e) Czy szczególną regulację ustanowioną w art. 4 ust. 4 zdanie drugie Konwencji o prawie właściwym dla zobowiązań umownych należy interpretować w ten sposób, że domniemań zawartych w art. 4 ust. 2, 3 i 4 nie stosuje się dopiero wówczas, gdy z całokształtu okoliczności wynika, że wskazane w tych postanowieniach kryteria zastosowania łączników nie mogą być w rzeczywistości miarodajne, czy też już wówczas, gdy z okoliczności tych wynika, że występuje przewaga łączników związanych z innym państwem?
______
(1) Konwencja o prawie właściwym dla zobowiązań umownych otwarta do podpisu w Rzymie dnia 19 czerwca 1980 r.
