Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Symvoulio tis Epikrateias (Grecja) w dniu 9 kwietnia 2008 r. - Club Hotel Loutraki A.E., Athinaďki Techniki A.E. i Evangelos Marinakis przeciwko Ethniko Symvoulio Radiotileorasis i Ypourgos Epikrateias(Sprawa C-145/08)
(2008/C 142/30)
Język postępowania: grecki
(Dz.U.UE C z dnia 7 czerwca 2008 r.)
Sąd krajowy
Symvoulio tis Epikrateias
Strony w postępowaniu przed sądem krajowym
Strona skarżąca: Club Hotel Loutraki A.E., Athinaďki Techniki A.E. i Evangelos Marinakis
Strona pozwana: Ethniko Symvoulio Radiotileorasis i Ypourgos Epikrateias
Interwenienci: Athens Resort Casino Αnonimi etaireia symmetochon, Εlliniki Technodomiki Tev A. E., Hyatt Regency Xenodocheiaki Kai Toyristiki (Grecja) Α.Ε. i Leonidas Bobolas
Pytania prejudycjalne
1) Czy umowa na mocy której organ zamawiający powierza zleceniobiorcy zarządzanie kasynem, sporządzenie planu rozwoju polegającego na restrukturyzacji pomieszczeń kasyna i podniesieniu wartości gospodarczej w ramach możliwości wynikających z zezwolenia obejmującego prowadzenie takiego kasyna i w której zawarta jest klauzula stanowiąca, że jeżeli na obszarze - sensu largo - na którym znajduje się omawiane kasyno miałoby zgodnie z prawem rozpocząć działalność inne kasyno, instytucja zmawiająca zobowiązuje się do wypłacenia zleceniobiorcy odszkodowania, stanowi koncesję, która jako taka nie została uregulowana w dyrektywie 92/50/EWG.
2) W przypadku odpowiedzi przeczącej na pierwsze pytanie prejudycjalne: czy środek odwoławczy wniesiony przez uczestników przetargu na udzielenie zamówienia publicznego o charakterze mieszanym, przewidującego również świadczenie usług wymienionych w załączniku IB do dyrektywy Rady 92/50/EWG z dnia 18 czerwca 1992 r. odnoszącej się do koordynacji procedur udzielania zamówień publicznych na usługi (Dz.U. L 209), w którym zarzuca się naruszenie zasady równego traktowania uczestników przetargu (zasady wyrażonej w art. 3 ust. 2 wskazanej dyrektywy), jest objęty zakresem zastosowania dyrektywy Rady 89/665/EWG z dnia 21 grudnia 1989 r. w sprawie koordynacji przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych odnoszących się do stosowania procedur odwoławczych w zakresie udzielania zamówień publicznych na dostawy i roboty budowlane (Dz.U. L 395), czy też takie stosowanie jest wyłączone w zakresie w jakim do postępowania w sprawie udzielenia rzeczonego zamówienia na świadczenie usług, zgodnie z art. 9 dyrektywy 92/50/EWG, znajdują zastosowanie wyłącznie art. 14 i 16 tej dyrektywy.
3) W przypadku odpowiedzi twierdzącej na drugie pytanie prejudycjalne: zakładając, że przepis krajowy, zgodnie z którym wyłącznie wszyscy razem a nie poszczególni członkowie konsorcjum nieposiadającego osobowości prawnej, które uczestniczyło w postępowaniu w sprawie udzielenia zamówienia publicznego i tego zmówienia nie otrzymało, mogą zaskarżyć akt na mocy którego udzielono zamówienia, także wówczas gdy skarga została wniesiona początkowo łącznie przez wszystkich członków konsorcjum, ale w stosunku do niektórych z nich została stwierdzona jej niedopuszczalność, co do zasady nie jest sprzeczny z prawem wspólnotowym, a w szczególności z przepisami dyrektywy 89/665/EWG, czy na potrzeby stosowania wskazanej dyrektywy, przed stwierdzeniem rzeczonej niedopuszczalności konieczne jest zbadanie, czy ci poszczególni członkowie konsorcjum zachowują w dalszym ciągu prawo zwrócenia się do innego sądu krajowego w celu uzyskania odszkodowania przewidzianego ewentualnie w przepisach prawa krajowego.
4) W sytuacji gdy istnieje utrwalone orzecznictwo sądu krajowego, zgodnie z którym także każdy poszczególny członek konsorcjum może skutecznie wnieść środek odwoławczy od aktu przyjętego w ramach postępowania w sprawie udzielenia zamówień publicznych, czy odrzucenie takiego środka odwoławczego jako niedopuszczalnego, z powodu zmiany tego utrwalonego orzecznictwa, nie stwarzając uprzednio skarżącemu możliwości usunięcia braków w zakresie takiej niedopuszczalności ani możliwości przedstawienia uwag w tej kwestii zgodnie z zasadą kontradyktoryjności jest zgodne z przepisami dyrektywy 89/668/EWG, interpretowanej w świetle art. 6 europejskiej Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności jako ogólnej zasady prawa wspólnotowego.
