Odwołanie od wyroku Sądu do spraw Służby Publicznej wydanego w dniu 14 grudnia 2006 r. w sprawie F-122/05 Economidis przeciwko Komisji, wniesione w dniu 23 lutego 2007 r. przez Komisję Wspólnot Europejskich(Sprawa T-56/07 P)
(2007/C 95/94)
Język postępowania: francuski
(Dz.U.UE C z dnia 28 kwietnia 2007 r.)
Strony
Wnoszący odwołanie: Komisja Wspólnot Europejskich (przedstawiciele: J. Currall i G. Berscheid, pełnomocnicy)
Druga strona postępowania: Ioannis Economidis (Woluwé-St- Etienne, Belgia)
Żądania wnoszącego odwołanie
– uchylenie zaskarżonego wyroku w zakresie, w jakim uwzględnia dwa pierwsze zarzuty dotyczące niezgodności z prawem postępowania o powołaniu i naruszenia art. 29 ust. 1, jak również art. 31 regulaminu pracowniczego i unieważnia powołanie innej osoby, a w rezultacie odrzucenie kandydatury skarżącego w pierwszej instancji, na stanowisko kierownika wydziału "Biotechnologia i genomika stosowana";
– rozstrzygnięcie w sprawie i uwzględnienie żądań pozwanej w pierwszej instancji, a tym samym oddalenie skargi w sprawie F-122/05;
– ewentualnie, przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania przez Sąd do spraw Służby Publicznej w zakresie zarzutów, które nie były przedmiotem jego analizy;
– obciążenie skarżącego w pierwszej instancji kosztami postępowania w obecnej instancji, jak również jego własnymi kosztami postępowania przed Sądem do spraw Służby Publicznej.
Zarzuty i główne argumenty
Wyrokiem z dnia 14 grudnia 2006 r., o którego uchylenie wnosi się w ramach niniejszego odwołania, Sąd do spraw Służby Publicznej (SSP) uchylił decyzję Komisji z dnia 23 grudnia 2004 r. o powołaniu innego kandydata na stanowisko kierownika wydziału, a w rezultacie odrzuceniu kandydatury skarżącego w pierwszej instancji.
W uzasadnieniu wniosku o uchylenie tego wyroku, Komisja podnosi trzy zarzuty, z których pierwszy dotyczy błędnego zastosowania orzecznictwa "Kratz"(1) w niniejszej sprawie, ponieważ nowe obowiązujące uregulowania, w tym odpowiednie przepisy regulaminu pracowniczego oraz decyzja Komisji o personelu szczebla średniego(2), różniły się od uregulowań mających zastosowanie w ramach sprawy Kratz, czego Sąd niesłusznie nie uwzględnił.
Drugi zarzut podnoszony przez Komisję dotyczy rzekomej sprzeczności w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku polegającej na tym, że najpierw stwierdzono istotność zasady rozdziału zadań od grupy zaszeregowania, możliwości obsadzenia stanowiska wyłącznie w drodze przeniesienia, przy zachowaniu przez kandydata grupy zaszeregowania z dnia powołania, podczas gdy Sąd wywiódł następnie istnienie obowiązku publikacji stanowisk obejmujących dwie grupy zaszeregowania.
Po trzecie Komisja podnosi, że gdyby został utrzymany obowiązek publikacji stanowisk kierowników wydziałów obejmujących dwie określone grupy zaszeregowania, jaki nakłada na instytucje zaskarżony wyrok, to skarżący w pierwszej instancji nie miałby interesu prawnego, a jego skarga powinna była zostać odrzucona jako niedopuszczalna. Według Komisji zaskarżony wyrok wyszedł poza ramy pozwu wniesionego w pierwszej instancji.
______
(1) Wyrok Sądu z dnia 17 maja 1995 r. w sprawie T-10/94 Kratz przeciwko Komisji, Rec. 1995 str. II-1455.
(2) Decyzja Komisji z dnia 28 kwietnia 2004 r., C (2004) 1597, w sprawie personelu szczebla średniego, opublikowana w Informacjach administracyjnych nr 73/2004 z dnia 23 czerwca 2004 r.
