Skarga wniesiona w dniu 16 lutego 2007 r. - ENI przeciwko Komisji(Sprawa T-39/07)
(2007/C 82/97)
Język postępowania: włoski
(Dz.U.UE C z dnia 14 kwietnia 2007 r.)
Strony
Strona skarżąca: Eni SpA (Rzym, Włochy) (przedstawiciele: adwokaci prof. G.M. Roberti i I. Perego)
Strona pozwana: Komisja Wspólnot Europejskich
Żądania strony skarżącej
– stwierdzenie nieważności zaskarżonej decyzji w części w jakiej obciąża skarżącą odpowiedzialnością za działania podlegające karze;
– uchylenie lub obniżenie grzywny nałożonej na skarżącą zgodnie z art. 2 tej decyzji;
– obciążenie Komisji kosztami postępowania.
Zarzuty i główne argumenty
Niniejsza skarga została wniesiona przeciwko tej samej decyzji, która została zaskarżona w sprawie T-38/07 Shell Petroleum i in. przeciwko Komisji.
ENI twierdzi, że zaskarżona decyzja narusza prawo w zakresie, w jakim przypisuje jej odpowiedzialność za rzekome działania podlegające karze podejmowane przez inne spółki w ramach zmowy jedynie z powodu pełnionej przez nią roli spółki dominującej posiadającej całość kapitału. W tych okolicznościach skarżąca twierdzi, że:
– Komisja opiera się zasadniczo na niewzruszalnym domniemaniu odpowiedzialności związanej ze strukturą własnościową, która nie znajduje uzasadnienia i jest sprzeczna z zasadami określonymi w praktyce i w orzecznictwie wspólnotowym dotyczącymi stosowania art. 81 WE w odniesieniu do grup przedsiębiorstw. Takie podejście narusza także podstawową zasadę indywidualizacji odpowiedzialności i kary oraz zasadę legalności, co jest wynikiem oczywistych błędów w ocenie stanu faktycznego przedstawionego przez ENI w celu obalenia domniemania zastosowanego przez Komisję. W tych okolicznościach Komisja naruszyła wymóg wynikający z art. 253 WE nie uzasadniając należycie dokonanej oceny.
– ponadto, zaskarżona decyzja nie uwzględnia zasady ograniczonej odpowiedzialności spółek kapitałowych, wynikającej z prawa spółek wspólnego dla prawa państw członkowskich, międzynarodowej praktyki prawnej i samego prawa wspólnotowego, co wydaje się być jednocześnie niespójne z kryteriami ustanowionymi w celu wykonania zasad wspólnotowego prawa konkurencji w odniesieniu do spraw dotyczących sukcesji/przejęcia przedsiębiorstw. Podobnie w odniesieniu do tych kwestii, zaskarżona decyzja nie zawiera uzasadnienia.
Spółka ENI wnosi także o uchylenie lub znaczne obniżenie nałożonej na nią grzywny, mając na względzie, że Komisja:
– nie dokonała oceny wpływu na właściwy rynek rzekomo ustalonego działania stanowiącego naruszenie;
– niewłaściwie zastosowała okoliczność obciążającą związaną z ponownym popełnieniem naruszenia tego samego typu, odnosząc się do decyzji wydanych wiele lat temu na podstawie art. 81 WE, które w żaden sposób nie dotyczą skarżącej, nawet na podstawie pełnionej przez nią roli spółki dominującej;
– ponadto, błędnie wykluczyła spółkę Syndial z grona adresatów niniejszej decyzji, naruszając w ten sposób kryteria ustanowione przez orzecznictwo i art. 23 rozporządzenia nr 1/2003, nie biorąc pod uwagę obrotu tej spółki.
