Odwołanie od wyroku Sądu do spraw Służby Publicznej wydanego w dniu 19 października 2006 r. w sprawie F-114/05 Philippe Combescot przeciwko Komisji, wniesione w dniu 27 grudnia 2006 r. przez Philippe Combescota(Sprawa T-414/06 P)
(2007/C 42/74)
Język postępowania: włoski
(Dz.U.UE C z dnia 24 lutego 2007 r.)
Strony
Wnoszący odwołanie: Philippe Combescot (Lecce, Włochy) (przedstawiciele: A. Maritati i V. Messa, avvocati)
Druga strona postępowania: Komisja Wspólnot Europejskich
Żądania wnoszącego odwołanie
– uchylenie wyroku Sądu do spraw Służby Publicznej wydanego w dniu 19 października 2006 r. w sprawie F-114/05 i stwierdzenie dopuszczalności skargi, jako że skarga została wniesienia w wyznaczonym terminie i urzędnik ma interes prawny w uzyskaniu ochrony prawnej;
– stwierdzenie, że w następstwie przyjętego środka P. Combescot doznał krzywdy w postaci uszczerbku na zdrowiu i czci, mających poważny wpływ na jego zdrowie psychiczne;
– zasądzenie na rzecz P. Combescota kwoty 150.000 EUR tytułem zadośćuczynienia za doznane krzywdy;
– obciążenie Komisji kosztami postępowania.
Zarzuty i główne argumenty
Niniejsze odwołanie zostało wniesione od wyroku Sądu do spraw Służby Publicznej wydanego w dniu 19 października 2006 r. w sprawie F-114/05, odrzucającego skargę wnoszącego odwołanie jako niedopuszczalną z powodu przekroczenia terminu na jej wniesienie i braku interesu prawnego w uzyskaniu ochrony prawnej.
W uzasadnieniu odwołania wnoszący odwołanie:
– Podnosi błędną wykładnię art. 292 ust. 2 regulaminu pracowniczego w szczególności w zakresie wykładni sformułowania "oddalone [...] w dorozumiany sposób", którym obok decyzji dorozumianej zaskarżony wyrok objął na potrzeby określenia terminu na zakwestionowanie oddalenia żądania wnoszącego odwołanie decyzję wyraźną wydaną w terminie, lecz niezakomunikowaną zainteresowanemu. Zdaniem wnoszącego odwołanie wyrok wydany w I instancji nie ustosunkowuje się do istotnej kwestii, a mianowicie, czy wyraźna decyzja oddalająca żądanie wydana w terminie określonym przez regulamin pracowniczy uważana jest za wydaną dla wszelkich celów, nawet jeśli nie została podana do wiadomości zainteresowanemu.
– Podnosi, pomijając inne zarzuty podnoszone w przedmiotowej sprawie, że niedopuszczalna zwłoka w zakomunikowaniu decyzji zainteresowanemu nie może mieć negatywnych konsekwencji dla wnoszącego odwołanie. Zdaniem wnoszącego odwołanie również w tym zakresie Sąd do spraw Służby Publicznej nie dokonał stosownej oceny, nawet w kategoriach prawidłowości proceduralnej, twierdzenia pozwanego, jakoby określenie miejsca zamieszkania urzędnika nastręczało trudności.
– Niezależnie od okoliczności, że w momencie wniesienia skargi wnoszący odwołanie był już na emeryturze, miał on interes prawny we wszczęciu postępowania mającego na celu stwierdzenie niezgodności z prawem przedmiotowego przeniesienia i nadal taki interes ma, ponieważ żądanie zadośćuczynienia z tytułu doznanych krzywd osobistych i zawodowych wymaga stwierdzenia niezgodności z prawem zaskarżonego środka.
