Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Giudice di pace di Genova (Włochy) w dniu 8 grudnia 2006 r. - Corporación Dermoestética SA przeciwko To Me Group Advertising Media(Sprawa C-500/06)
(2007/C 42/17)
Język postępowania: włoski
(Dz.U.UE C z dnia 24 lutego 2007 r.)
Sąd krajowy
Giudice di pace di Genova (sędzia pokoju w Genui)
Strony w postępowaniu przed sądem krajowym
Strona skarżąca: Corporación Dermoestética SA
Strona pozwana: To Me Group Advertising Media
Pytania prejudycjalne
1) czy są zgodne z art. 49 traktatu WE przepisy krajowe - takie jak te zawarte w art. 4, 5 i 9 Bis Legge 175 z 1992 r. i w Decreto Ministeriale nr 657 z dnia 16 września 1994 r. - lub praktyki administracyjne, które zabraniają reklamowania w telewizji o zasięgu krajowym zabiegów medycznochirurgicznych wykonywanych w posiadających właściwe zezwolenia prywatnych strukturach medycznych również wtedy, gdy taka sama reklama jest dozwolona w sieciach telewizyjnych o zasięgu lokalnym, które to przepisy nakładają jednocześnie ograniczenie wydatków do wysokości 5 procent dochodu zadeklarowanego za rok poprzedni;
2) czy są zgodne z art. 49 traktatu WE przepisy krajowe - takie jak te zawarte w art. 4, 5 i 9 Bis Legge 175 z 1992 r. i w Decreto Ministeriale nr 657 z dnia 16 września 1994 r. - lub praktyki administracyjne, które zabraniają reklamowania w telewizji o zasięgu krajowym zabiegów medycznochirurgicznych wykonywanych w posiadających właściwe zezwolenia prywatnych strukturach medycznych również wtedy, gdy taka sama reklama jest dozwolona w sieciach telewizyjnych o zasięgu lokalnym, które to przepisy nakładają jednocześnie, w zakresie tego ostatniego rodzaju rozpowszechniania, obowiązek uprzedniego uzyskania zezwolenia ze strony poszczególnych gmin, po wysłuchaniu właściwego lokalnego stowarzyszenia zawodowego oraz ograniczenie wydatków do wysokości 5 procent dochodu zadeklarowanego za rok poprzedni;
3) czy art. 43 lub art. 49 traktatu WE stoją na przeszkodzie temu, aby rozpowszechnianie reklamy informacyjnej dotyczącej estetycznych zabiegów medyczno-chirurgicznych wykonywanych w posiadających właściwe zezwolenia prywatnych strukturach medycznych było dodatkowo uzależnione od uprzedniego uzyskania zezwolenia terytorialnych organów administracyjnych lub stowarzyszeń zawodowych;
4) czy Federazione nazionale degli ordini dei medici (FNOMCEO) (krajowa federacja izb lekarskich) i izby lekarskie stowarzyszonych lekarzy, uchwalając kodeks deontologii, który wyznacza granice reklamowania zawodów medycznych oraz wykładnię przepisów obowiązujących w dziedzinie reklamy medycznej, poważnie zawężający prawo lekarzy do reklamowania własnej działalności, gdzie tak kodeks jak i wykładnia mają charakter wiążący dla wszystkich lekarzy, ograniczyły konkurencję w stopniu wyższym, niż jest to dopuszczalne w świetle obowiązujących przepisów krajowych i na podstawie art. 81 ust. 1 WE;
5) czy wykładnia przyjęta przez FNOMCEO pozostaje tak czy inaczej w sprzeczności z art. 3 lit. g), art. 4, 98, 10, 81 i ewentualnie art. 86 traktatu WE w zakresie, w jakim wykładnia ta jest dozwolona na podstawie przepisów krajowych, które nakładają na właściwe stowarzyszenia lokalne obowiązek kontroli przejrzystości i prawdziwości reklam oraz ustalają sposób wykonywania owych uprawnień.
