Skarga wniesiona w dniu 22 października 2007 r. - Balieu-Steinmetz i Noworyta przeciwko Parlamentowi Europejskiemu(Sprawa F-115/07)
(2007/C 315/92)
(Dz.U.UE C z dnia 22 grudnia 2007 r.)
Język postępowania: francuski
Strony
Strona skarżąca: Marie-Thérčse Balieu-Steinmetz (Sanem, Luksemburg) i Lidia Noworyta (Bruksela, Belgia) [przedstawiciele: S. Orlandi, A. Coolen, J.-N. Louis i E. Marchal, avocats]
Strona pozwana: Parlament Europejski
Żądania strony skarżącej
– uznanie za niezgodny z prawem art. 1 regulaminu wewnętrznego przyjętego przez organ powołujący w sprawie zryczałtowanego dodatku za godziny nadliczbowe, o którym mowa w art. 3 załącznika VI do regulaminu pracowniczego, obowiązującego od 1 maja 2004 r., ustalający warunek zgodności godzin nadliczbowych z prawem;
– stwierdzenie nieważności decyzji organu powołującego z dnia 18 grudnia 2006 r. oddalającej wniosek L. Noworyty z dnia 6 lipca 2006 r. oraz decyzji oddalającej w sposób dorozumiany z dnia 13 listopada 2006 r. wniosek M.-T. Balieu-Steinmetz z dnia 13 lipca 2006;
– obciążenie strony pozwanej kosztami postępowania.
Zarzuty i główne argumenty
W uzasadnieniu swojej skargi skarżące podnoszą najpierw naruszenie praw podstawowych, zasad ogólnych oraz Europejskiej Karty Społecznej, zgodnie z którymi wszyscy pracownicy mają prawo do odpowiednich warunków pracy, w szczególności w zakresie czasu pracy oraz wynagrodzenia lub odszkodowania za przepracowane godziny nadliczbowe lub ze względu na szczególne cechy organizacji czasu pracy.
Ponadto twierdzą, że w odróżnieniu od art. 56a i 56b regulaminu pracowniczego, art. 3 załącznika VI do regulaminu pracowniczego nie uzależnia możliwości przyznania zryczałtowanego dodatku za przepracowane godziny nadliczbowe w szczególnych warunkach pracy od tego, czy godziny te zostały przepracowane w sposób prawidłowy. Według skarżących, organ powołujący dopuścił się błędu co do prawa poprzez dodanie tego warunku do regulaminu wewnętrznego w sprawie zryczałtowanego dodatku za godziny nadliczbowe.
Organ powołujący dopuścił się również oczywistego błędu co do prawa poprzez wskazanie, że urzędnicy zatrudnieni po dniu 1 maja 2004 r. nie mogą korzystać z takiego dodatku, chociaż możliwość taka została wyraźnie przewidziana w art. 1 regulaminu wewnętrznego.
Ponadto skarżące podnoszą, że decyzja o odmowie jakiegokolwiek wynagrodzenia czy odszkodowania za szczególne warunki pracy naruszyła art. 56a i 56b regulaminu pracowniczego, jak również zasadę równości traktowania.
Wreszcie według skarżących, stanowisko Parlamentu nie jest spójne, ponieważ dyrektor generalny dyrekcji generalnej ds. Urzędu Przewodniczącego potwierdził, że osoba pracująca w centrali telefonicznej nie świadczy godzin nadliczbowych zgodnie z prawem, podczas gdy organ powołujący stwierdził, że robione są badania na temat możliwości harmonizacji warunków pracy w rozpatrywanej służbie ze względu właśnie na praktykowane atypowe rozkłady czasu pracy, poza ogólnymi/ normalnymi godzinami pracy.
