Odwołanie od wyroku Sądu Pierwszej Instancji wydanego w dniu 18 lipca 2007 r. w sprawie T-189/02 Ente per le Ville vesuviane przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich, wniesione w dniu 28 września 2007 r. przez Komisję Wspólnot Europejskich(Sprawa C-445/07 P)
(2007/C 297/40)
Język postępowania: włoski
(Dz.U.UE C z dnia 8 grudnia 2007 r.)
Strony
Wnoszący odwołanie: Komisja Wspólnot Europejskich (przedstawiciele: L. Flynn, wspierany przez A. Dal Ferro, avvocato)
Druga strona postępowania: Ente per le Ville vesuviane
Żądania wnoszącego odwołanie
– Uchylenie wyroku Sądu z dnia 18 lipca 2007 r. w sprawie T-189/02 w części, w której stwierdza dopuszczalność skargi o stwierdzenie nieważności wniesionej przez Ente per le Ville vesuviane;
– Stwierdzenie niedopuszczalności skargi o stwierdzenie nieważności wniesionej przez Ente per le Ville vesuviane przeciwko decyzji Komisji z dnia 13 marca 2002 r. D (2002) 810111;
– Obciążenie Ente per le Ville vesuviane kosztami niniejszego postępowania i postępowania w pierwszej instancji.
Zarzuty i główne argumenty
Komisja uważa, że jej odwołanie od wyroku Sądu Pierwszej Instancji jest dopuszczalne, ponieważ - chociaż wygrała w pierwszej instancji co do istoty - przegrała ona w odniesieniu do zarzutu niedopuszczalności podniesionego przez nią przeciwko Ente per le Ville vesuviane.
Zdaniem wnoszącej odwołanie zaskarżony wyrok jest wadliwy z powodu naruszenia prawa wspólnotowego w części, w której stwierdził dopuszczalność skargi wniesionej przez Ente per le Ville vesuviane, uznając bezpośrednie oddziaływanie na ten podmiot w rozumieniu art. 230 akapit czwarty WE. Zgodnie z obowiązującym orzecznictwem wspólnotowym w przypadku takim jak niniejszy - w którym chodzi o działanie skierowane wobec państwa członkowskiego, w którego uznaniu pozostaje zastosowanie skutków tego orzecznictwa w odniesieniu do skarżącego - niezależnie od faktu, że jest on "beneficjentem" funduszy wspólnotowych, nie można uznać, że wspomniana decyzja dotyczy skarżącego bezpośrednio.
