Skarga wniesiona w dniu 3 października 2007 r. - Cova przeciwko Komisji(Sprawa F-101/07)
(2007/C 269/134)
Język postępowania: angielski
(Dz.U.UE C z dnia 10 listopada 2007 r.)
Strony
Strona skarżąca: Philippe Cova (Bruksela, Belgia) (przedstawiciel: S. Pappas, avocat)
Strona pozwana: Komisja Wspólnot Europejskich
Żądania strony skarżącej
– stwierdzenie nieważności decyzji organu powołującego z dnia 29 czerwca 2007 r. w zakresie, w jakim nie przyznaje skarżącemu dodatku wyrównawczego, o którym mowa w art. 7 ust. 2 regulaminu pracowniczego na okres przekraczający 1 rok;
– obciążenie Komisji Wspólnot Europejskich kosztami postępowania.
Zarzuty i główne argumenty
Skarżący podnosi następujące zarzuty:
1. Naruszenie art. 7 ust. 2 regulaminu pracowniczego przez organ powołujący:
– celem art. 7 ust. 2 regulaminu pracowniczego jest zapewnienie właściwego funkcjonowania służby w przypadkach wakatu na stanowisku; zgodnie z właściwym rozumieniem tego przepisu, czasowe powierzenie stanowiska powinno być możliwie najkrótsze i z tego względu administracja jest zobowiązana do bezzwłocznego podjęcia działań celem zakończenia czasowego pełnienia obowiązków na danym stanowisku poprzez powołanie nań kierownika wydziału;
– sformułowanie "okres czasowego powierzenia innego stanowiska nie przekracza jednego roku" odnosi się wyłącznie do czasu trwania czasowego powierzenia stanowiska i nie ma wpływu na wysokość odpowiadającego mu wynagrodzenia, jeśli czasowe powierzenie stanowiska zostaje przedłużone na okres przekraczający 1 rok;
– termin 1 roku nie ma absolutnego charakteru, tym bardziej, że nie jest on skierowany do urzędnika służby publicznej, a administracji, bez dalszej kwalifikacji jako obowiązkowy, wiążący czy bezwzględny; tym samym powinien być rozumiany jako silne przypomnienie administracji o obsadzeniu wolnego stanowiska tak szybko jak to możliwe.
2. Naruszenie obowiązku staranności wobec urzędników i zasady dobrej administracji
– wspomniany wyżej obowiązek oznacza, że gdy organ administracyjny podejmuje decyzję dotyczącą pozycji urzędnika, to powinien on uwzględnić czynniki, które mogą mieć wpływ na tę decyzję, i że w związku z tym powinien on uwzględniać nie tylko interes służby, ale też interes zainteresowanych urzędników;
– zasada dobrej administracji jest często połączona z obowiązkiem staranności wobec urzędników;
– w niniejszej sprawie Komisja nie wypełniła swoich zobowiązań w związku z tym, że była świadoma, że poprzedni kierownik wydziału powinien być przeniesiony na inne stanowisko i tolerowała powołanie P. Covy ad interim na okres przekraczający 1 rok. Wykładania zastosowana przez Komisję prowadzi do paradoksalnej sytuacji, w której chociaż przekazane na przedłużony okres obowiązki były bardziej odpowiedzialne, to dodatek wyrównawczy mógł przysługiwać skarżącemu nie dłużej niż rok.
