Skarga wniesiona w dniu 10 września 2007 r. - Sison przeciwko Radzie(Sprawa T-341/07)
(2007/C 269/105)
Język postępowania: angielski
(Dz.U.UE C z dnia 10 listopada 2007 r.)
Strony
Strona skarżąca: J.M. Sison (Utrecht, Niderlandy) (przedstawiciele: J. Fermon, A. Comte, H. Schultz, D. Gürses, W. Kaleck, adwokaci)
Strona pozwana: Rada Unii Europejskiej
Żądania strony skarżącej
– stwierdzenie częściowej nieważności, w zakresie wskazanym poniżej, na podstawie art. 230 WE, decyzji Rady nr 2007/445/WE z dnia 28 czerwca 2007 r. wykonującej art. 2 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 2580/2001 w sprawie szczególnych środków restrykcyjnych skierowanych przeciwko niektórym osobom i podmiotom mających na celu zwalczanie terroryzmu i uchylającej decyzje 2006/379/WE oraz 2006/1008/WE, a konkretnie:
– stwierdzenie nieważności art. 1 pkt 1 ppkt 1 tej decyzji, o brzmieniu: "Sison, Jose Maria [vel Armando Liwanag, vel Joma, przywódca Komunistycznej Partii Filipin, w tym Nowej Armii Ludowej (NPA)] ur. 8.2.1939 w Cabugao, Filipiny";
– stwierdzenie nieważności art. 1 pkt 2 ppkt 7 tej decyzji, w zakresie w jakim wymienia nazwisko skarżącego: "Komunistyczna Partia Filipin, w tym Nowa Armia Ludowa (NPA), Filipiny, powiązana z Jose Marią C. Sisonem (vel Armando Liwanag, vel Joma, przywódca Komunistycznej Partii Filipin, w tym NPA)";
– orzeczenie podstawie art. 241 WE niezgodności z prawem rozporządzenia (WE) nr 2580/2001 z dnia 27 grudnia 2001 r. w sprawie szczególnych środków restrykcyjnych skierowanych przeciwko niektórym osobom i podmiotom mających na celu zwalczanie terroryzmu (Dz.U. L 344, s. 70);
– zasądzenie tytułem odszkodowania od Wspólnoty na rzecz skarżącego, na podstawie art. 235 WE i 288 WE, kwoty 291.427,97 EUR oraz dodatkowo kwoty 200,87 EUR miesięcznie do chwili wydania wyroku przez Sąd, wraz z odsetkami za okres od października 2002 r. do dnia zapłaty całej kwoty;
– obciążenie Rady kosztami postępowania.
Zarzuty i główne argumenty
Skarżący domaga się w skardze, na podstawie art. 230 WE, stwierdzenia częściowej nieważności decyzji Rady nr 2007/445/ WE(1) z dnia 28 czerwca 2007 r. wykonującej art. 2 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 2580/2001(2) w sprawie szczególnych środków restrykcyjnych skierowanych przeciwko niektórym osobom i podmiotom mających na celu zwalczanie terroryzmu i uchylającej decyzje 2006/379/WE oraz 2006/1008/WE w części, w jakiej decyzja ta zawiera nazwisko profesora Jose Marii Sisona. Ponadto skarżący domaga się orzeczenia na podstawie art. 241 WE, że rozporządzenie nr 2580/2001 jest niezgodne z prawem oraz zasądzenia na podstawie art. 235 WE i 288 WE odszkodowania wyrównującego poniesioną w jego opinii szkodę.
Na poparcie swoich żądań skarżący podnosi następujące argumenty:
Skarżący podnosi, że Rada naruszyła art. 253 WE w zakresie uzasadnienia decyzji. W tym względzie skarżący wskazuje, że przy wydawaniu zaskarżonej decyzji Rada popełniła oczywisty błąd w ocenie, ponieważ decyzja ta oparta została na nieudowodnionych faktach i twierdzeniach. Ponadto zdaniem skarżącego zaskarżona decyzja narusza zasadę dobrej administracji. Z drugiej strony skarżący podnosi, że decyzja narusza art. 2 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 2580/2001 i art. 1 ust. 4 wspólnego stanowiska nr 2001/931/WPZiB oraz zasadę proporcjonalności. Dalej skarżący podnosi, że decyzja została wydana z naruszeniem ogólnych zasad prawa wspólnotowego, wywodzonych z zasady rzetelnego procesu, prawa do bezstronnego organu sądowego, zasady domniemania niewinności i prawa do bycia wysłuchanym, zasady legalności, zasady wolności wypowiedzi, prawa do stowarzyszania się, jak również prawa własności, wyrażonych w Europejskiej konwencji praw człowieka. Na koniec skarżący twierdzi, że Rada, umieszczając nazwisko skarżącego w wykazie załączonym do zaskarżonej decyzji, nadużyła swoich uprawnień.
______
(1) Dz.U. L 169, s. 58.
(2) Dz.U. L 344 z 28.12.2001, s. 70.
