Skarga wniesiona w dniu 13 grudnia 2006 r. - IBP i International Building Products France przeciwko Komisji(Sprawa T-384/06)
(2007/C 20/49)
Język postępowania: angielski
(Dz.U.UE C z dnia 27 stycznia 2007 r.)
Strony
Strona skarżąca: IBP Ltd (Tipton, Zjednoczone Królestwo) i International Building Products France SA (Sartrouville, Francja) (przedstawiciele: M. Clough, QC oraz A. Aldred, Solicitor)
Strona pozwana: Komisja Wspólnot Europejskich
Żądania strony skarżącej
– stwierdzenie nieważności decyzji w zakresie odnoszącym się do skarżących w odniesieniu do okresu od 23 listopada 2001 r. do 1 kwietnia 2004 r.;
– w każdym razie, uchylenie grzywny nałożonej na skarżące lub obniżenie jej o kwotę, jaką Sąd uzna za właściwą w świetle okoliczności sprawy;
– obciążenie Komisji kosztami poniesionymi przez skarżące.
Zarzuty i główne argumenty
Skarżące wnoszą o częściowe stwierdzenie nieważności decyzji Komisji C(2006) 4180 wersja ostateczna z dnia 20 września 2006 r. w sprawie COMP/F-1/38.121 - Złącza, w której Komisja stwierdziła, że skarżące wraz z innymi przedsiębiorstwami naruszyły art. 81 WE i art. 53 porozumienia o Europejskim Obszarze Gospodarczym poprzez ustalanie cen, uzgadnianie cenników, uzgadnianie zniżek i rabatów, uzgadnianie mechanizmu wprowadzania podwyżek cen, przydział rynków krajowych, przydział klientów oraz wymianę innych informacji handlowych.
Na poparcie swojej skargi skarżące podnoszą, że Komisja naruszyła art. 81 WE poprzez uznanie, że skarżące były stronami jednolitego, złożonego i ciągłego naruszenia art. 81 WE w okresie od 23 listopada 2001 r. do 1 kwietnia 2004 r., podczas gdy przedstawione Komisji dowody zdaniem skarżących nie popierają tego stwierdzenia.
Skarżące twierdzą ponadto, że Komisja wbrew art. 253 WE nie przedstawiła uzasadnienia lub przedstawiła niewystarczające uzasadnienie swoich ustaleń.
Skarżące twierdzą ponadto, że Komisja naruszyła ich prawo do przedstawienia stanowiska poprzez stwierdzenie naruszeń bez uprzedniego przedstawienia sprawy skarżącym w piśmie w sprawie przedstawienia zarzutów lub poprzez umożliwienie im przedstawienia uwag przed wydaniem zaskarżonej decyzji.
W odniesieni udo uchylenia bądź obniżenia grzywny nałożonej na skarżące, podnoszą one, że:
a) Komisja nie zastosowała art. 15 ust. 2 rozporządzenia nr 17(1), art. 23 ust. 2 rozporządzenia nr 1/2003(2) oraz art. 5 lit. a) wytycznych w sprawie metody ustalania grzywien z 1998 r.(3);
b) Komisja nałożyła grzywnę na International Building Products France w wysokości 5,63 mln EUR dwukrotnie za to samo naruszenie;
c) Komisja niewłaściwie zastosowała wytyczne w sprawie metody ustalania grzywien z 1998 r. oraz
d) Komisja niewłaściwie zastosowała komunikat w sprawie współpracy(4).
______
(1) Rozporządzenie Rady nr 17 z dnia 6 lutego 1962 r. pierwsze rozporządzenie wprowadzające w życie art. [81] i [82] traktatu (Dz.U. nr 13 z 21.2.1962 r., str. 87).
(2) Rozporządzenie Rady (WE) nr 1/2003 z dnia 16 grudnia 2002 r. w sprawie wprowadzenia w życie reguł konkurencji ustanowionych w art. 81 i 82 traktatu (Dz.U. 2003, L 1, str. 1).
(3) Komunikat Komisji - wytyczne w sprawie metody ustalania grzywien nakładanych na mocy art. 15 ust. 2 rozporządzenia nr 17 oraz art. 65 ust. 5 Traktatu ustanawiającego Europejską Wspólnotę Węgla i Stali (Dz.U. 1998, C 9 z 14.1.1998 r., str. 3).
(4) Komunikat z dnia 18 lipca 1996 r. dotyczący nienakładania grzywien lub obniżenia ich kwoty w sprawach dotyczących karteli (Dz.U. 1996, C 207, str. 4).
