Skarga wniesiona w dniu 14 grudnia 2006 r. - IMI i in. przeciwko Komisji(Sprawa T-378/06)
(2007/C 20/46)
Język postępowania: angielski
(Dz.U.UE C z dnia 27 stycznia 2007 r.)
Strony
Strona skarżąca: IMI plc (Birmingham, Zjednoczone Królestwo), IMI Kynoch Ltd (Birmingham, Zjednoczone Królestwo), Yorkshire Fittings Limited (Leeds, Zjednoczone Królestwo), VSH Italia Srl (Bregnano, Włochy), Aquatis France SAS (La Chapelle St. Mesmin, Francja) oraz Simplex Armaturen + Fittings GmbH & Co. KG (Ravensburg, Niemcy) (przedstawiciele: adwokaci M. Struys i D. Arts)
Strona pozwana: Komisja Wspólnot Europejskich
Żądania strony skarżącej
– stwierdzenie nieważności art. 2 lit. b) ust. 1 i 2 lit. b) ust. 2 decyzji Komisji z dnia 20 września 2006 r. zmienionej decyzją Komisji z dnia 29 września 2006 r. dotyczącą postępowania na podstawie art. 81 traktatu WE i art. 53 porozumienia o EOG (sprawa COMP/F-1/38.121 - Złącza - C (2006) 4180 wersja ostateczna);
– ewentualnie, obniżenie grzywny nałożonej na skarżące oraz
– obciążenie Komisji kosztami postępowania.
Zarzuty i główne argumenty
Skarżące wnoszą o częściowe stwierdzenie nieważności decyzji Komisji C(2006) 4180 wersja ostateczna z dnia 20 września 2006 r. w sprawie COMP/F-1/38.121 - Złącza, w której Komisja stwierdziła, że skarżące wraz z innymi przedsiębiorstwami naruszyły art. 81 WE i art. 53 porozumienia o Europejskim Obszarze Gospodarczym poprzez ustalanie cen, uzgadnianie cenników, uzgadnianie zniżek i rabatów, uzgadnianie mechanizmu wprowadzania podwyżek cen, przydział rynków krajowych, przydział klientów oraz wymianę innych informacji handlowych.
Na poparcie tej skargi skarżące podnoszą, że Komisja naruszyła zasadę proporcjonalności i niedyskryminacji, ponieważ grzywna nałożona na skarżące w zaskarżonej decyzji jest nadmierna w porównaniu z wielkością spółek skarżących oraz z rozmiarem rynku właściwego, biorąc pod uwagę podejście Komisji w jej wcześniejszych decyzjach. Skarżące twierdzą, że Komisja popełniła oczywisty błąd w ocenie poprzez włączenie sprzedaży zaciskarek do rynku właściwego w celu oceny wagi naruszenia.
Skarżące podnoszą następnie, że Komisja popełniła oczywisty błąd w ocenie poprzez uznanie, że skarżące nie udowodniły związku między porozumieniami europejskimi i tymi w Zjednoczonym Królestwie. Zdaniem skarżących Komisja przedstawiła niewystarczające uzasadnienie w tym względzie. Skarżące twierdzą ponadto, że Komisja naruszyła zasadę równego traktowania, odmawiając przyznania skarżącym obniżki ich grzywien z tytułu współpracy wykraczającej poza zakres komunikatu w sprawie współpracy(1) w związku z dostarczeniem dowodu na związek między kartelem europejskim i kartelem w Zjednoczonym Królestwie, podczas gdy przyznała ona spółce FRA.BO obniżkę grzywny na tej samej podstawie, z powodu dostarczenia dowodów na istnienie kartelu po przeprowadzeniu kontroli.
Skarżące podnoszą następnie, że Komisja naruszyła art. 253 WE, ponieważ zaskarżona decyzja nie zawiera żadnego uzasadnienia w zakresie nałożenia dodatkowej grzywny w kwocie 2,04 mln EUR w odniesieniu do skarżących spółek Aquatis France i Simplex Amaturen + Fittings.
Skarżące twierdzą wreszcie, że nakładając odrębne grzywny na Aquatis France i Simplex Amaturen + Fittings poza grzywną już nałożoną na ich poprzedników prawnych i obecne spółki dominujące, Komisja naruszyła zasadę ne bis in idem, według której nikt nie może dwa razy odpowiadać za to samo naruszenie.
______
(1) Komunikat Komisji dotyczący nienakładania grzywien lub obniżenia ich kwoty w sprawach dotyczących karteli (Dz.U. 2002, C 45, str. 3)
