Skarga wniesiona w dniu 6 czerwca 2007 r. - Komisja Wspólnot Europejskich przeciwko Republice Federalnej Niemiec(Sprawa C-270/07)
(2007/C 199/31)
Język postępowania: niemiecki
(Dz.U.UE C z dnia 25 sierpnia 2007 r.)
Strony
Strona skarżąca: Komisja Wspólnot Europejskich (przedstawiciele: F. Erlbacher i A. Szmytkowska)
Strona pozwana: Republika Federalna Niemiec
Żądania strony skarżącej
– stwierdzenie, że Republika Federalna Niemiec uchybiła swoim zobowiązaniom wynikającym z art. 1 i art. 5 ust. 3 i 4 dyrektywy 85/73(1) oraz od dnia 1 stycznia 2007 r. z art. 27 ust. 2, 4 i 10 rozporządzenia nr 882/2004(2), ewentualnie w dalszym ciągu narusza te przepisy, ponieważ § 4 V Ausführungsgesetz zum Fleischhygienerecht und zum Geflügelfleischrecht (piątej ustawy wykonawczej dotyczącej przepisów sanitarnych w sprawie mięsa i mięsa drobiowego) kraju związkowego Szlezwiku-Holsztyna nie został dostosowany do tych przepisów wspólnotowych;
– obciążenie Republiki Federalnej Niemiec kosztami postępowania.
Zarzuty i główne argumenty
Zgodnie z art. 1 ust. 1 dyrektywy 85/73/EWG państwa członkowskie zobowiązane były do zapewnienia pobierania opłaty w celu pokrycia kosztów powstających przy badaniach i kontrolach mięsa na podstawie różnych dyrektyw. Szczegółowe zasady obliczania i pobierania tych opłat wspólnotowych, które zastępują wszelkie inne opłaty pobierane przez państwowe, regionalne lub komunalne władze państw członkowskich, zostały określone w załącznikach do dyrektywy. Artykuł 5 ust. 1 wspomnianej dyrektywy przewiduje, że opłaty wspólnotowe ustala się na poziomie, który umożliwia pokrycie kosztów poniesionych przez właściwe władze z tytułu badań i kontroli. Zgodnie z ust. 3 tego artykułu państwa członkowskie upoważnione są do pobierania kwot wyższych od opłat wspólnotowych z zastrzeżeniem, że pobrana opłata nie jest wyższa od faktycznego kosztu inspekcji. W wyroku w sprawach połączonych C-284/00 i C-288/00 Stratmann i in. Trybunał orzekł już, że z brzmienia i celu dyrektyw 85/73 i 64/433 wynika, że koszty badań bakteriologicznych objęte są opłatą wspólnotową. Po zastąpieniu dyrektywy 85/73 rozporządzeniem nr 882/2004 z dniem 1 stycznia 2007 r. stan sprawny w tym przedmiocie się nie zmienił.
Komisja uważa, że przepisy ustawy wykonawczej Szlezwiku- Holsztyna, które przewidują obok opłat ryczałtowych za badania mięsa dodatkowo opłaty za badania bakteriologiczne, naruszają te przepisy prawa wspólnotowego i nie uwzględniają wykładni tych przepisów udzielonej przez Trybunał w wyroku w sprawie Stratmann i in.
Należy stwierdzić przede wszystkim, że badania bakteriologiczne należą do badań i kontroli sanitarnych w rozumieniu rozporządzenia nr 854/2004, których koszty powinny być pokryte z opłaty wspólnotowej. Państwa członkowskie mogą wprawdzie pobierać kwotę wyższą od opłat przewidzianych w załączniku do dyrektywy 85/73/EWG, o ile pobrana opłata całkowita nie przekracza faktycznych kosztów badania, niemniej każda podwyżka przyjęta przez państwo członkowskie powinna dotyczyć samej kwoty ryczałtowej. Specjalna opłata przewyższająca opłatę wspólnotową powinna pokrywać wszelkie faktycznie powstałe koszty. Przypadku wyższych kosztów nie można przywoływać w odniesieniu do przepisu prawa krajowego przewidującego obciążanie kosztami badań bakteriologicznych obok opłat ryczałtowych. Nie stanowi to bowiem ogólnej podwyżki ryczałtowej kwoty opłaty wspólnotowej, która obejmuje wszelkie faktycznie powstałe koszty.
Przepis taki jak obowiązujący przepis ustawy wykonawczej Szlezwiku-Holsztyna stoi na przeszkodzie praktycznej skuteczności odnośnych przepisów wspólnotowych. Dzięki tym zharmonizowanym przepisom powinny być bowiem usunięte zakłócenia konkurencji w dziedzinie finansowania badań i kontroli sanitarnych świeżego mięsa, których można się spodziewać w przypadku różnic pomiędzy państwami członkowskimi na tym obszarze. Trybunał uznał również, że cel ten byłby zagrożony, jeżeli określone badania przewidziane w prawie wspólnotowym nie byłyby objęte zharmonizowanym w ten sposób wspólnotowym systemem finansowania, lecz mogłoby być wprowadzane specjalne opłaty krajowe za te badania.
______
(1) Dz.U. L 32, str. 14.
(2) Dz.U. L 165, str. 1.
