Skarga wniesiona w dniu 11 maja 2007 r. - Atlantic Dawn i in. przeciwko Komisji(Sprawa T-172/07)
(2007/C 170/58)
Język postępowania: angielski
(Dz.U.UE C z dnia 21 lipca 2007 r.)
Strony
Strona skarżąca: Atlantic Dawn Ltd (Killybegs, Irlandia), Antarctic Fishing Co. Ltd (Killybegs, Irlandia), Atlantean Ltd (Killybegs, Irlandia), Killybegs Fishing Enterprises Ltd (Killybegs, Irlandia), Doyle Fishing Co. Ltd (Killybegs, Irlandia), Western Seaboard Fishing Co. Ltd (Killybegs, Irlandia), O'Shea Fishing Co. Ltd (Killybegs, Irlandia), Aine Fishing Co. Ltd (Burtonport, Irlandia), Brendelen Ltd (Lifford, Irlandia), Cavankee Fishing Co. Ltd (Lifford, Irlandia), Ocean Trawlers Ltd (Killybegs, Irlandia), Eileen Oglesby (Burtonport, Irlandia), Noel McGing (Killybegs, Irlandia), Mullglen Ltd (Balbriggan, Irlandia), Bradan Fishing Co. Ltd (Sligo, Irlandia), Larry Murphy (Castletownbere, Irlandia), Pauric Conneelly (Claregalway, Irlandia), Thomas Flaherty (Kilronan, Irlandia), Carmarose Trawling Co. Ltd (Killybegs, Irlandia), Colmcille Fishing Ltd (Killybegs, Irlandia) (przedstawiciele: D. Barry, Solicitor, G. Hogan, SC, N. Travers i T. O'Sullivan, Barristers)
Strona pozwana: Komisja Wspólnot Europejskich
Żądania strony skarżącej
Skarżący wnoszą do Sądu o:
– stwierdzenie nieważności rozporządzenia Komisji (WE) nr 147/2007 z dnia 15 lutego 2007 r. dostosowującego określone kwoty połowowe od 2007 r. do 2012 r. na mocy art. 23 ust. 4 rozporządzenia Rady (WE) nr 2371/2002 w sprawie ochrony i zrównoważonej eksploatacji zasobów rybołówstwa w ramach wspólnej polityki rybołówstwa,
– tytułem żądania ewentualnego, stwierdzenie nieważności art. 1 rozporządzenia oraz załącznika I do rozporządzenia Komisji (WE) nr 147/2007 z dnia 15 lutego 2007 r. dostosowującego określone kwoty połowowe od 2007 r. do 2012 r. na mocy art. 23 ust. 4 rozporządzenia Rady (WE) nr 2371/2002 w sprawie ochrony i zrównoważonej eksploatacji zasobów rybołówstwa w ramach wspólnej polityki rybołówstwa ponieważ, oraz w zakresie w jakim, wyżej wymienione przepisy obniżają kwoty połowowe makreli (Scomber scombrus) przyznane Irlandii na lata 2007 - 2012 r.,
– obciążenie Komisji kosztami postępowania.
Zarzuty i główne argumenty
W skardze skarżący zmierzają do stwierdzenia, na mocy art. 230 WE, nieważności rozporządzenia Komisji (WE) nr 147/2007 z dnia 15 lutego 2007 r. dostosowującego określone kwoty połowowe od 2007 r. do 2012 r. na mocy art. 23 ust. 4 rozporządzenia Rady (WE) nr 2371/2002 w sprawie ochrony i zrównoważonej eksploatacji zasobów rybołówstwa w ramach wspólnej polityki rybołówstwa(1).
Skarżący podnoszą, że należy stwierdzić nieważność zaskarżonego rozporządzenia na podstawie czterech zarzutów.
Po pierwsze skarżący twierdzą, że Komisja nie miała kompetencji do ustanowienia zaskarżonego rozporządzenia obniżającego kwoty na lata 2007 - 2012 r., na mocy art. 23 ust. 4 rozporządzenia Rady 2371/2002.
W ramach żądania ewentualnego skarżący podnoszą, w razie orzeczenia przez Sąd, iż Komisja miała kompetencje do dokonania obniżek kwot połowowych na wiele nadchodzących lat w związku z przekroczeniem w przeszłości zdolności połowowych, że w ich opinii Komisja dopuściła się w niniejszej sprawie nadużycia uprawnień. Skarżący podnoszą bowiem, że Komisja nie ustaliła, iż państwa członkowskie, których dotyczy sporne rozporządzenie, mianowicie Irlandia i Zjednoczone Królestwo, przekroczyły przyznane im zdolności połowowe jak tego wymaga art. 23 ust. 4 przywołanego wyżej rozporządzenia w celu obniżenia kwot połowowych. Ponadto skarżący utrzymują, że nagła zmiana ustalonej polityki Komisji zmniejszania kwot połowowych "na podstawie roku poprzedniego", odbiegająca od brzmienia art. 5 rozporządzenia Rady nr 874/96 i opartej na nim praktyki, była naruszeniem zasady uzasadnionych oczekiwań.
Ponadto skarżący twierdzą, że Komisja nie wskazała powodów uzasadniających jej decyzję, jak tego wymaga art. 253 WE. Na tej podstawie skarżący podnoszą, że Komisja nie uzasadniła spornego rozporządzenia w wystarczający sposób, w szczególności wobec faktu, iż stanowi ono jasną i radykalną zmianę polityki z poważnymi, negatywnymi konsekwencjami dla skarżących.
Wreszcie skarżący podnoszą, że Komisja naruszyła zasadę równego traktowania, nie przyjmując wobec żadnej innej floty rybackiej środków równoważnych do przewidzianych w zaskarżonym rozporządzeniu w przypadkach, w których była ona informowana o istotnym przekroczeniu kwot połowowych innych, równie zagrożonych zasobów rybnych.
______
(1) Dz.U. L 46, z 16.2.2007, str. 10.
