Skarga wniesiona w dniu 22 lutego 2006 r. przez Komisję Wspólnot Europejskich przeciwko Królestwu Szwecji(Sprawa C-104/06)
(2006/C 96/13)
(Język postępowania: szwedzki)
(Dz.U.UE C z dnia 22 kwietnia 2006 r.)
W dniu 22 lutego 2006 r. do Trybunału Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich wpłynęła skarga Komisji Wspólnot Europejskich, reprezentowanej przez L. Ström van Lier i R. Lyala, działających w charakterze pełnomocników, z adresem do doręczeń w Luksemburgu, przeciwko Królestwu Szwecji.
Komisja Wspólnot Europejskich wnosi do Trybunału o:
1. stwierdzenie, że wprowadzając i utrzymując w mocy przepisy podatkowe, zgodnie z którymi zawieszenie poboru podatku od zysków kapitałowych ze sprzedaży własnej nieruchomości mieszkalnej w przypadku nabycia nieruchomości zamiennej, jest możliwe tylko w przypadku, gdy zarówno nieruchomość sprzedana, jak i nieruchomość nabyta znajdują się na terytorium Szwecji, Królestwo Szwecji uchybiło zobowiązaniom, które na nim ciążą na mocy art. 18, 39, 43 i 65 ust. 1 WE oraz art. 28, 31 i 40 porozumienia o EOG.
2. obciążenie Królestwa Szwecji kosztami postępowania.
Zarzuty i główne argumenty
Szwedzka ustawa o podatku dochodowym zawiera przepisy dotyczące zawieszenia poboru podatku z tytułu sprzedaży nieruchomości mieszkalnych oraz praw do nich. Pobór podatku od zysków kapitałowych ze sprzedaży zamieszkiwanej przez podatnika nieruchomości położonej na terytorium Szwecji może zostać zawieszony przez podatnika jeżeli nabył on lub zamierza nabyć nieruchomość zamienną położoną na terytorium Szwecji oraz jeżeli przeprowadził się lub zamierza się przeprowadzić do tej nieruchomości. Jednakże zawieszenie poboru podatku nie jest możliwe, jeżeli nieruchomość sprzedana i nieruchomość nabyta położone są poza terytorium Szwecji. Warunek ten stanowi oczywistą przeszkodę wykonywania podstawowych wolności zagwarantowanych w traktacie WE oraz w porozumieniu o EOG.
Szwedzkie przepisy nie są odpowiednie dla zagwarantowania spójności szwedzkiego systemu podatkowego, ponieważ z punktu widzenia indywidualnego podatnika brak jest bezpośredniego związku pomiędzy ulgą podatkową (zawieszenie poboru podatku) a rekompensatą za tę ulgę w postaci nałożenia podatku w ramach tego samego opodatkowania. Biorąc pod uwagę wszystkie okoliczności, szwedzkie przepisy są nieproporcjonalne do zamierzonych celów.
