Skarga wniesiona w dniu 21 lutego 2006 r. - Fardem Packaging przeciwko Komisji(Sprawa T-51/06)
(2006/C 96/34)
Język postępowania: niderlandzki
(Dz.U.UE C z dnia 22 kwietnia 2006 r.)
Strony
Strona skarżąca: Fardem Packaging B.V. (Edam, Niderlandy) (Przedstawiciel: F.J. Leeflang, adwokat]
Strona pozwana: Komisja Wspólnot Europejskich
Żądania strony skarżącej
– stwierdzenie nieważności w całości lub w części decyzji skierowanej do Fardem;
– obniżenie grzywny nałożonej na Fardem;
– obciążenie Komisji kosztami postępowania.
Zarzuty i główne argumenty
Skarżąca kwestionuje decyzję Komisji z dnia 30 listopada 2005 r. dotyczącą postępowania na podstawie art. 81 traktatu WE (sprawa COMP/F/38.354 - Worki przemysłowe), w której uznano skarżącą za solidarnie odpowiedzialną z tytułu jej uczestnictwa w kartelu i nałożono na nią grzywnę.
Na poparcie swej skargi skarżąca wskazuje na naruszenie art. 81 WE, art. 253 WE, art. 23 ust. 2 rozporządzenia nr 1/2003 oraz naruszenie zasady staranności, obowiązku uzasadnienia i zasady równego traktowania.
Skarżąca podnosi po pierwsze, że Komisja nie uwzględniła argumentu skarżącej dotyczącego polityki przedsiębiorstwa przed i po 1997 r. Chociaż skarżąca nie zaprzecza, że uczestniczyła w kartelu, to jednak podkreśla, że przed 1997 r. była spółką w całości zależną od ówczesnej spółki dominującej. Skarżąca dodaje jednak, że od 1997 r. nie znajdowała się już w stosunku zależności i jej cele stopniowo uległy istotnej zmianie.
W dalszej kolejności skarżąca stwierdza, że Komisja oparła się na błędnej ocenie faktów dotyczących uczestnictwa skarżącej w grupach "Valveplast", "Benelux" i "Teppema", jak również w odniesieniu do jej uczestnictwa w grupach "Belgia" i "Block Bags". Skarżąca twierdzi, że Komisja dokonała szeregu ustaleń bez staranności i błędnie dokonała szeregu ustaleń w odniesieniu do niektórych rodzajów zachowań. Skarżąca podkreśla również, że Komisja nie uwzględniła faktu, iż grupy "Belgia" oraz "Block Bags" zakończyły działalność przed 1997 r.
Skarżąca podnosi następnie, że Komisja dokonała błędnej oceny faktów w odniesieniu do przestrzennego rozgraniczenia rynków geograficznych. W tym względzie skarżąca zaznacza, że nie osiąga żadnych obrotów w Hiszpanii oraz minimalne obroty we Francji.
Skarżąca zarzuca Komisji również niezastosowanie względem niej komunikatu w sprawie współpracy oraz nieuwzględnienie jako okoliczności łagodzących niektórych faktów wskazanych przez skarżącą.
W odniesieniu do ustalenia podstawowej kwoty grzywny skarżąca kwestionuje określenie indywidualnych udziałów w rynku na podstawie obrotu osiągniętego zamiast na podstawie pojemności, zastosowanie zróżnicowanego traktowania poszczególnych kategorii w zależności od udziału w rynku oraz zastosowania tego zróżnicowania poszczególnych kategorii, jak również zastosowania podstawowej kwoty grzywny do każdej z ustalonych kategorii.
Skarżąca twierdzi wreszcie, że Komisja błędnie uznała, iż skarżąca oraz spółka Kendrion N.V. tworzyły jedną całość pod względem gospodarczym, wskutek czego na Kendrion niesłusznie została nałożona grzywna za naruszenie popełnione przez skarżącą.
