Skarga wniesiona w dniu 17 lutego 2006 r. przez Irlandię przeciwko Komisji(Sprawa T-50/06)
(2006/C 86/79)
Język postępowania: angielski
(Dz.U.UE C z dnia 8 kwietnia 2006 r.)
Strony
Strona skarżąca: Irlandia (przedstawiciele: D. O'Hagan, pełnomocnik, P. McGarry, Barrister)
Strona pozwana: Komisja Wspólnot Europejskich
Żądania strony skarżącej
– stwierdzenie na mocy art. 230 Traktatu całkowitej lub częściowej nieważności decyzji Komisji C(2005) 4436 wersja ostateczna z dnia 7 grudnia 2005 r., w zakresie, w jakim dotyczy ona stosowanego w Irlandii zwolnienia od podatku akcyzowego od olejów mineralnych wykorzystywanych jako paliwo przy produkcji tlenku glinu w regionie Shannon;
– obciążenie Komisji Wspólnot Europejskich kosztami postępowania.
Zarzuty i główne argumenty
W 1970 r. zobowiązano się względem osób wspierających rozwój Aughinish do objęcia zwolnieniem z opłat celnych olejów mineralnych wykorzystywanych jako paliwo przy produkcji tlenku glinu w planowanej wówczas fabryce produkcyjnym w Shannon w Irlandii. Fabryka w Aughinish zaczęła funkcjonować w 1983 r., a władze irlandzkie powiadomiły Komisję o zamiarze wprowadzenia w życie/realizacji zobowiązań dotyczących zwolnienia od podatku akcyzowego. Skarżąca stwierdza, że zgodę na zwolnienie od opodatkowania wyrażono na mocy późniejszych decyzji Rady(1). W roku 2000, Komisja podniosła kwestię pomocy państwa, co doprowadziło do wszczęcia formalnej procedury dochodzenia i ostatecznie, do wydania zaskarżonej decyzji.
W uzasadnieniu swej skargi skarżąca wskazuje, że uznając, iż rzeczona pomoc jest pomocą nową, a nie istniejącą, Komisja narusza prawo.
Zdaniem skarżącej, nawet jeżeli pomoc była nowa a jednocześnie istniał obowiązek powiadomienia Komisji o jej realizacji w 1983 r., Komisja przyznaje, że została ona wówczas o niej powiadomiona. Fakt niewydania przez Komisję jakiejkolwiek decyzji w określonym przez nią terminie skutkował tym, że dana pomoc stała się pomocą istniejącą. Dodatkowo, skarżąca twierdzi, że Komisja w każdym przypadku traktowała tę pomoc jako pomoc istniejącą, a jednoznaczne oświadczenie wydane przez nią w tym względzie w 1992 r. potwierdza, że taka sytuacja miała miejsce.
Ponadto, zgodnie z art. 15 w związku z art. 1 lit. b) pkt iv rozporządzenia nr 659/1999(2) ponieważ pomoc istnieje już od ponad dziesięciu lat a odnoszący się do niej okres przedawnienia upłynął, uznaje się ją za pomoc istniejącą, natomiast podjęte przez Komisję procedury dotyczące jej nadzoru/procedury dochodzenia, uznaje się za wadliwe.
W odniesieniu do pierwszego zarzutu, skarżąca twierdzi także, że pomoc była przedmiotem prawnie wiążących zobowiązań, które władze irlandzkie zaciągnęły przed przystąpieniem Irlandii w 1973 r. Z tego właśnie względu, zdaniem skarżącej, pomoc należało uznać za istniejącą.
W następnym zarzucie, skarżąca powołuje się na to, że decyzja narusza zasadę pewności prawa, bowiem jest ona sprzeczna z decyzją Rady przyjętą jednomyślnie na podstawie wniosku Komisji. Decyzja ta jest także bezpośrednio sprzeczna z przepisem art. 8 ust. 5 dyrektywy 92/81/EWG(3), dotyczącej zbliżenia stawek podatku akcyzowego od olejów mineralnych, który zobowiązywał Komisję do przedłożenia propozycji w przypadku wystąpienia zakłóceń konkurencji lub niezgodności z rynkiem wewnętrznym, celem uzyskania jednomyślnej zgody Rady.
Ponadto, Komisja naruszyła, przynajmniej w zakresie dotyczącym beneficjenta pomocy, zasadę ochrony uzasadnionych oczekiwań, gdyż Rada wyraźnie zezwoliła na odstępstwo do dnia 31 grudnia 2006 r.
W końcu, Komisja naruszyła podstawową zasadę prawa oraz nadużyła swoich uprawnień poprzez swoje postępowanie, w tym zwłokę w wydaniu spornej decyzji, mając w szczególności na uwadze, że powiadomiono ją o omawianej pomocy już w 1983 r. Ponadto, Komisja zlekceważyła procedury określone w dyrektywie 92/81/EWG i wydała publiczne oświadczenia w kwestii dopuszczalności wyżej wspomnianego programu pomocy. Zatem, postępując w ten sposób, Komisja nie może w tych okolicznościach nakazać windykacji pomocy.
______
(1) Decyzja Rady 92/510/EWG z dnia 19 października 1992 r. zezwalająca Państwom Członkowskim na dalsze stosowanie w odniesieniu do niektórych olejów mineralnych wykorzystywanych do określonych celów obowiązujących obniżonych stawek podatku akcyzowego lub zwolnień od opodatkowania z tytułu podatku akcyzowego, zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 8 ust. 4 dyrektywy 92/81/EWG (Dz.U. L 316, str. 16) i późniejsze decyzje.
(2) Rozporządzenie Rady (WE) nr 659/1999 z dnia 22 marca 1999 r. ustanawiające szczegółowe zasady stosowania art. 93 Traktatu WE (Dz.U. L 83, str. 1).
(3) Dyrektywa Rady 92/81/EWG z dnia 19 października 1992 r. w sprawie harmonizacji struktury podatków akcyzowych od olejów mineralnych (Dz.U. L 316, str. 12).
