Odwołanie od postanowienia Sądu Pierwszej Instancji (trzecia izba) z dnia 8 września 2005 r. w sprawach połączonych od T-295/04 do T-297/04 Centro Provincial Jóvenes de Agricultores de Jaén (ASAJA), Salvador Contreras Gila, José Ramiro López, Antonio Ramiro López, Cristobal Gallego Martínez, Benito García Burgos i Antonio Parras Rosa przeciwko Radzie Unii Europejskiej, wniesione przez Centro Provincial Jóvenes de Agricultores de Jaén (ASAJA), Salvadora Contrerasa Gilę, José Ramiro Lópeza, Antonio Ramiro Lópeza, Cristobala Gallego Martíneza, Benito Garcíę Burgosa i Antonio Parrasa Rosę w dniu 25 listopada 2005 r.(Sprawa C-418/05 P)
(2006/C 48/24)
(Język postępowania: hiszpański)
(Dz.U.UE C z dnia 25 lutego 2006 r.)
W dniu 25 listopada 2005 r. do Trybunału Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich wpłynęło odwołanie Centro Provincial Jóvenes de Agricultores de Jaén (ASAJA), Salvadora Contrerasa Gili, Joségo Ramira Lópeza, Antonia Ramira Lópeza, Cristobala Gallego Martíneza, Benita Garcíi Burgosa i Antonia Parrassa Rosy, reprezentowanych przez adwokata J.F. Vázqueza Medinę, od postanowienia Sądu Pierwszej Instancji (trzecia izba) z dnia 8 września 2005 r. w sprawach połączonych od T-295/04 do T-297/04 Centro Provincial Jóvenes de Agricultores de Jaén (ASAJA), Salvador Contreras Gila, José Ramiro López, Antonio Ramiro López, Cristobal Gallego Martínez, Benito García Burgos I Antonio Parras Rosa przeciwko Radzie Unii Europejskiej.
Wnoszący odwołanie zwracają się do Trybunału o:
1. uchylenie w całości wyroku Sądu Pierwszej Instancji Wspólnot Europejskich (trzecia izba) z dnia 8 września 2005 r. z powodu naruszenia prawa wspólnotowego, art. 173 traktatu WE;
2. uwzględnienie w całości, przedstawionych w pierwszej instancji, żądań co do istoty sporu, gdyż pozostają one w zgodzie ze wspólnotowym porządkiem prawnym;
3. obciążenie strony pozwanej kosztami postępowania.
Zarzuty i główne argumenty
– Naruszenie art. 173 traktatu WE
Wnoszący odwołanie twierdzą, że mają czynną legitymację procesową w postępowaniu o stwierdzenie nieważności, ponieważ ich indywidualna sytuacja prawna różni się oczywiście i całkowicie od sytuacji prawnej innych plantatorów oliwek.
Są oni właścicielami drzew oliwnych zasadzonych w 1998 r. i wszyscy oni wyprodukowali zero kilogramów oliwek w trakcie roku gospodarczego 1999 r. Są to okoliczności, które są im wspólne i odróżniają ich od reszty sektora uprawy oliwek.
