Zaproszenie do zgłaszania uwag zgodnie z art. 1 ust. 2 część I protokołu 3 do Porozumienia o nadzorze i trybunale w sprawie rekompensaty za wzrost składek ubezpieczenia społecznego przyznanej na rzecz spółek "Hurtigruten" (sprawa nr 56343)(2006/C 314/14)
(Dz.U.UE C z dnia 21 grudnia 2006 r.)
Na mocy decyzji 215/06/COL z dnia 5 lipca 2006 r., zamieszczonej w języku oryginału na stronach następujących po niniejszym streszczeniu, Urząd Nadzoru EFTA rozpoczął postępowanie zgodnie z art. 1 ust. 2 część I protokołu 3 do Porozumienia pomiędzy Państwami EFTA w sprawie ustanowienia Urzędu Nadzoru i Trybunału Sprawiedliwości (Porozumienia o nadzorze i trybunale). Rząd Norwegii został poinformowany - otrzymał egzemplarz wymienionej decyzji.
Urząd Nadzoru EFTA wzywa niniejszym państwa EFTA, państwa członkowskie UE i zainteresowane strony do zgłaszania uwag w sprawie omawianego środka w ciągu jednego miesiąca od publikacji niniejszego zawiadomienia na poniższy adres Urzędu Nadzoru EFTA w Brukseli:
EFTA Surveillance Authority
35, rue Belliard/Belliardstraat 35
B-1040 Bruksela
Wymienione uwagi zostaną przekazane rządowi Norwegii. Zainteresowane strony zgłaszające uwagi mogą wystąpić z odpowiednio umotywowanym pisemnym wnioskiem o objęcie ich tożsamości klauzulą poufności.
STRESZCZENIE
Dnia 2 sierpnia 2004 r. Urząd Nadzoru EFTA (zwany dalej "Urzędem") wystosował do władz norweskich wniosek o udzielenie informacji dotyczących przyszłej płatności na rzecz spółek Ofotens og Vesteraalens Dampskibsselskap ASA i Troms Fylkes Dampskibsselskap ASA (zwanych dalej: "spółkami Hurtigruten").
Dnia 2 lipca 2006 r. po obszernej wymianie korespondencji między Urzędem i władzami norweskimi, Urząd zdecydował o wszczęciu formalnego postępowania wyjaśniającego w odniesieniu do płatności na rzecz spółek Huritgruten.
Spółki Hurtigruten prowadzą działalność usługową w zakresie transportu morskiego, na którą składa się transport osób i towarów wzdłuż wybrzeża na odcinku Bergen - Kirkenes. Od dnia 1 stycznia 2002 r. do 31 grudnia 2004 r. usługi te były świadczone na mocy porozumienia pomiędzy władzami norweskimi a spółkami Hurtigruten, dotyczącego świadczenia w zakresie transportu morskiego wzdłuż wybrzeża Norwegii. "Porozumienie Huritgruten" zostało zgłoszone Urzędowi przez władze norweskie w lipcu 2000 r., a następnie zatwierdzone przez Urząd dnia 19 grudnia 2001 r. Usługi świadczone przez spółki Hurtigruten są częściowo ekonomicznie opłacalne, zwłaszcza w sezonie letnim, natomiast zazwyczaj nie są opłacalne w sezonie zimowym. Urząd w swojej decyzji z 2001 r. uznał, że rekompensata w ramach Porozumienia Hurtigruten może zostać zatwierdzona na mocy art. 59 ust.2 Porozumienia EOG, ponieważ usługi nią objęte uznane zostały za usługi świadczone w ogólnym interesie gospodarczym.
Sekcja 10 Porozumienia Hurtigruten zawiera klauzulę, zgodnie z którą obie jego strony mogą zażądać wszczęcia procedury renegocjacji w przypadku, gdy w warunkach Porozumienia zajdą istotne zmiany. Tak jak zakładano, Porozumienie Hurtigruten wygasło dnia 31 grudnia 2004 r., a nowe porozumienie ze spółkami weszło w życie dnia 1 stycznia 2005 r., w następstwie przetargu z czerwca 2004 r. Obecna spawa dotyczy płatności na rzecz spółek Hurtigruten określonej w poz. 70, rozdział 1330 (Særskilte transporttiltak) norweskiego budżetu państwowego na rok 2004, w ramach której spółki Hurtigruten otrzymałyby do 8,5 mln NOK (około 1,1 mln. EUR) w ramach rekompensaty za koszty związane ze zmianami w norweskim systemie zróżnicowanych składek na ubezpieczenie społeczne. Przyznanie pomocy nie zostało zgłoszone Urzędowi. Wypłata rekompensaty przyznanej spółkom Hurtigruten miała na celu całkowite pokrycie wzrostu kosztów ubezpieczenia społecznego, bez względu na różnicę pomiędzy częścią kosztów ubezpieczenia społecznego ponoszoną w związku z komercyjną działalnością spółek, a tą ponoszoną w związku z działalnością, którą można uznać za świadczenie usług publicznych w rozumieniu art. 59 ust. 2 Porozumienia EOG.
Zgodnie z orzecznictwem spełnione zostać muszą cztery warunki, tak aby art. 59 ust. 2 Porozumienia EOG mógł zostać zastosowany. Po pierwsze, musi istnieć akt nałożenia zobowiązania, w którym państwo nakłada odpowiedzialność za wykonywanie pewnych zadań przedsiębiorstwu. Po drugie, nałożenie zobowiązań musi dotyczyć usług świadczonych w ogólnym interesie gospodarczym. Po trzecie, odstępstwo musi być konieczne do wykonywania powierzonych zadań i proporcjonalne do tego celu (warunek zwany dalej "wymogiem konieczności"). Nie może dojść do zakłócenia rozwoju handlu w stopniu pozostającym w sprzeczności z interesami Umawiających się Stron.
Na podstawie dostępnych informacji Urząd wyraża wątpliwość, czy pomoc przyznana spółkom Hurtigruten jest zgodna z art. 59 ust. 2 Porozumienia EOG. Szczególnie wątpliwe jest, czy pomoc spełnia wymóg konieczności przytoczony powyżej, ponieważ zwiększona pomoc na rzecz spółek Hurtigruten z 2004 r. została przyznana również w odniesieniu do działalności komercyjnej spółek Hurtigruten. Rekompensata została przyznana bez różnicy zarówno w odniesieniu do części kosztów ubezpieczenia społecznego ponoszonej w związku z komercyjną działalnością spółek, jak i tą ponoszoną w związku z działalnością, którą można uznać za służbę publiczną w rozumieniu art. 59 ust. 2 Porozumienia EOG.
Ponadto Urząd wyraża wątpliwość, czy pomoc przyznana na rzecz spółek Hurtigruten powinna być uznana za istniejącą pomoc na podstawie sekcji 10 Porozumienia Hurtigruten. Sekcja 10 Porozumienia jedynie dopuszcza możliwość wprowadzenia zmian do kontraktu ze względu na niedające się przewidzieć istotne zmiany okoliczności. Nie zaleca ona automatycznego zwiększenia rekompensaty na rzecz spółek Hurtigruten w przypadku wzrostu kosztów, a jedynie dopuszcza możliwość wszczęcia przez obie strony Porozumienia Hurtigruten procedury renegocjacji, bez przesądzania o wyniku tych renegocjacji. Tym samym Urząd wstępnie stwierdza, że pomoc przyznana na rzecz spółek Hurtigruten nie może być traktowana jako istniejąca pomoc.
Urząd wyraża wątpliwość, czy pomoc przyznana na rzecz spółek Hurtigruten jest zgodna z zasadami dotyczącymi pomocy państwa zawartymi w Porozumieniu EOG, w szczególności z jego art. 59 ust. 2. W konsekwencji Urząd jest zobowiązany do wszczęcia formalnego postępowania wyjaśniającego przewidzianego w art. 1 ust. 2 część I protokołu 3 do Porozumienia o nadzorze i trybunale.
..................................................Notka Redakcji Systemu Informacji Prawnej LEX
Grafiki zostały zamieszczone wyłącznie w Internecie. Obejrzenie grafik podczas pracy z programem Lex wymaga dostępu do Internetu.
..................................................
EFTA SURVEILLANCE AUTHORITY DECISION
grafika
