Skarga wniesiona w dniu 4 września 2006 r. - Torresan przeciwko OHIM - Klosterbrauerei Weissenohe (CANNABIS)(Sprawa T-234/06)
(2006/C 261/44)
Język skargi: włoski
(Dz.U.UE C z dnia 28 października 2006 r.)
Strony
Strona skarżąca: Giampietro Torresan (Schonenfels, Szwajcaria) (przedstawiciel: adwokat Gianluca Recher)
Strona pozwana: Urząd Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (OHIM)
Uczestnikiem postępowania przed Izbą Odwoławczą była również: Klosterbrauerei Weissenohe GmbH & Co. KG.
Żądania strony skarżącej
– stwierdzenie nieważności decyzji Drugiej Izby Odwoławczej z dnia 29 czerwca 2006 r. wydanej w postępowaniu R 517/2005-2, o której powiadomiono za pośrednictwem telefaksu, i utrzymanie w mocy rejestracji wspólnotowego znaku towarowego CANNABIS dla klas 32-33;
– zasądzenie w każdym razie kosztów całego postępowania, nie wyłączając kosztów związanych z postępowaniem przed obiema instancjami OHIM.
Zarzuty i główne argumenty
Zarejestrowany wspólnotowy znak towarowy będący przedmiotem wniosku o unieważnienie: słowny znak towarowy "CANNABIS" (zgłoszenie nr 1.073.349) dla towarów i usług należących do klas 32, 33 i 42.
Właściciel wspólnotowego znaku towarowego: Skarżąca
Strona wnosząca o unieważnienie wspólnotowego znaku towarowego: Klosterbrauerei Weißenohe GmbH & Co. KG.
Prawo ze znaku towarowego przysługujące stronie wnoszącej o unieważnienie: Z akt sprawy nie wynika, by strona wnosząca o unieważnienie powoływała się na istnienie jakiegoś prawa ze znaku. Żądanie unieważnienia znaku dotyczyło towarów należących do klas 32 (piwo) i 33 (wina, napoje alkoholowe, likiery, wina musujące, szampan).
Decyzja Wydziału Unieważnień: Częściowe uwzględnienie wniosku o unieważnienie znaku towarowego, polegające na unieważnieniu rejestracji wspólnotowego znaku towarowego w odniesieniu do objętych wnioskiem towarów należących do klas 32 i 33.
Decyzja Izby Odwoławczej: Oddalenie odwołania.
Podniesione zarzuty: Naruszenie art. 7 ust. 1 lit. c) rozporządzenia (WE) nr 40/94 w sprawie wspólnotowego znaku towarowego i jego błędne zastosowanie, a także wewnętrzna sprzeczność uzasadnienia zaskarżonej decyzji.
