Skarga wniesiona w dniu 25 listopada 2005 r. - Republika Grecka przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich(Sprawa T-415/05)
(2006/C 22/37)
Język postępowania: grecki
(Dz.U.UE C z dnia 28 stycznia 2006 r.)
Strony
Strona skarżąca: Republika Grecka [Przedstawiciele: Aik. Samoni i P. Mylonopoulos]
Strona pozwana: Komisja Wspólnot Europejskich.
Żądania strony skarżącej
– stwierdzenie nieważności w całości lub w części decyzji Komisji E(2005) 2706 wersja ostateczna z dnia 14 września 2005 r.;
– obciążenie Komisji kosztami postępowania.
Zarzuty i główne argumenty
W ramach prywatyzacji greckiego państwowego przewoźnika lotniczego ("Olympiaki Aeroporia") utworzono nową spółkę pod nazwą "Olympiakes Aerogrammes" ("NOA"), która przejęła działalność w zakresie przelotów, podczas gdy spółka pod nazwą "Olympiaki Aeroporia-Ypiresies AE" ("OA", nowa nazwa dawnego przewoźnika) zachowała prowadzenie działalności w pozostałym zakresie, w szczególności usługi naziemne oraz usługi konserwacji i naprawy statków powietrznych. W zaskarżonej decyzji Komisja uznała, że pomoc państwa przyznana NOA i OA jest niezgodna z Traktatem z powodu:
– ponoszenia przez NOA niższych opłat za podnajem statków powietrznych niż opłaty przyjęte we właściwym leasingu finansowym, na niekorzyść państwa greckiego oraz OA,
– zawyżenia wyceny wartości aktywów NOA w chwili utworzenia spółki,
– przekazania przez państwo greckie majątku pieniężnego na rzecz OA oraz dokonania przez nie, w miejsce OA, zapłaty niektórych rat kredytu oraz niektórych opłat leasingowych,
– wykazywania ciągłej tolerancji przez państwo greckie wobec OA w odniesieniu do zobowiązań podatkowych oraz składek na ubezpieczenie społeczne.
W swojej skardze Republika Grecka kwestionuje - po pierwsze - część decyzji odnoszącą się do opłat za najem statków powietrznych ponoszonych przez NOA. Skarżąca utrzymuje, że nie wystąpiła tu pomoc państwa, a zatem zaskarżona decyzja narusza art. 87 ust. 1 WE. Zdaniem skarżącej zarówno OA, jak i państwo greckie działały tak, jak postępowałby rozsądny uczestnik obrotu gospodarczego, a ponadto opłaty ponoszone przez NOA odpowiadają cenom rynkowym. W związku z tym Republika Grecka wskazuje na naruszenie obowiązku uzasadnienia zaskarżonej decyzji.
W odniesieniu do części decyzji odnoszącej się do wartości aktywów NOA Republika Grecka uważa, że Komisja dokonała oczywiście błędnej oceny ilości aktywów OA przekazanych na rzecz NOA oraz że nie przedstawiła ona uzasadnienia wniosków wyciągniętych przez siebie w tej kwestii. W każdym razie skarżąca jest zdania, że brak jest również uzasadnienia w odniesieniu do części zaskarżonej decyzji odnoszącej się do niespełnienia przesłanek przyznania pomocy na rzecz wspomagania przedsiębiorstw oraz zastosowania art. 87 ust. 3 WE, a ponadto zaznacza, że Komisja w tej kwestii popełniła błąd w ocenie prawnej.
W odniesieniu do zapłaty przez państwo greckie niektórych rat kredytu oraz niektórych opłat leasingowych skarżąca wskazuje, że dokonała tych płatności w związku z ciążącym na niej zobowiązaniem z tytułu poręczenia, na podstawie poręczenia udzielonego przed wydaniem wspomnianej decyzji Komisji, w której płatności te są również objęte zabezpieczeniem. Zdaniem Republiki Greckiej po zapłacie wspomnianych kwot na podstawie prawa greckiego przeprowadzono postępowanie w celu dokonania zajęcia w stosunku do OA. W oparciu o powyższe stwierdzenia skarżąca podnosi, że zaskarżona decyzja jest niewystarczająco uzasadniona oraz że zawiera ona oczywiście błędną ocenę prawną.
W odniesieniu do części decyzji stanowiącej, że NOA jest następcą prawnym OA, Republika Grecka przedstawia serię argumentów odpierających twierdzenia Komisji i na tej podstawie wskazuje na naruszenie art. 87 ust. 1 WE, art. 88 ust. 2 WE oraz brak uzasadnienia.
Republika Grecka wskazuje również na naruszenie prawa do bycia wysłuchanym oraz zasady dobrej administracji, ponieważ - zdaniem skarżącej - nie umożliwiono jej wyrażenia swojego stanowiska w przedmiocie opinii sporządzonej przez niezależnych ekspertów na żądanie Komisji. Republika Grecka wskazuje wreszcie na naruszenie zasady proporcjonalności oraz brak uzasadnienia, ponieważ zaskarżona decyzja nakazuje odzyskanie pomocy przyznanej w latach 2002-2004, również od NOA, która jednak rozpoczęła działalność dopiero w dniu 11 grudnia 2003 r.
