Skarga wniesiona w dniu 18 lipca 2006 r. - FMC przeciwko Komisji(Sprawa T-197/06)
(2006/C 212/76)
Język postępowania: angielski
(Dz.U.UE C z dnia 2 września 2006 r.)
Strony
Strona skarżąca: FMC Corporation (Filadelfia, Stany Zjednoczone) (Przedstawiciele: C. Stanbrook, Q.C. i Y. Virvilis, lawyer)
Strona pozwana: Komisja Wspólnot Europejskich
Żądania strony skarżącej
– stwierdzenie nieważności decyzji Komisji C(2006) 1766 wersja ostateczna z dnia 3 maja 2006 r., w zakresie w jakim ma ona zastosowanie do FMC Corporation;
– ewentualnie, obniżenie kwoty grzywny nałożonej na FMC Corporation;
– obciążenie Komisji kosztami postępowania.
Zarzuty i główne argumenty
Skarżąca wnosi o częściowe stwierdzenie nieważności decyzji Komisji C(2006) 1766 wersja ostateczna z dnia 3 maja 2006 r. w sprawie COMP/F/38.620 - Nadtlenek wodoru i nadboran, w której Komisja stwierdziła, że skarżąca naruszyła art. 81 ust. 1 WE oraz art. 53 porozumienia o EOG poprzez uczestnictwo w kartelu polegającym głównie na wymianie przez konkurentów informacji o cenach i wielkości sprzedaży, zawieraniu porozumień cenowych, porozumień o zmniejszeniu mocy produkcyjnej na obszarze EOG oraz zapewnianiu nadzoru nad porozumieniami antykonkurencyjnymi.
Na poparcie swojej skargi skarżąca podnosi dwa zarzuty i utrzymuje, w sposób ogólny, że nie jest odpowiedzialna za naruszenia popełnione przez jej spółkę zależną Foret, jako że nie ma ona decydującego wpływu na spółkę zależną.
Po pierwsze, skarżąca podnosi, że sporna decyzja jest nieodpowiednio uzasadnienia.
Po drugie, skarżąca twierdzi, iż sporna decyzja jest wadliwa zarówno z punktu widzenia prawa, jak i stanu faktycznego, jako że
a) wnioski Komisji opierały się na błędnej interpretacji dowodów, na niestosownej dyskryminacji polegającej na tym, iż w stosunku do różnych źródeł informacji nie przykładano tej samej wagi, oraz, w sposób bardziej ogólny, na oczywistym błędzie w ocenie;
b) Komisja zastosowała błędne z prawnego punktu widzenia kryterium kontroli w celu ustalenia odpowiedzialności skarżącej w związku z naruszeniem, którego dopuściła się Foret;
c) Komisja wykorzystała dowody, które nie miały związku z okresem, w którym dopuszczono się podnoszonego naruszenia;
d) Komisja wykorzystała dowody, o których nie poinformowała skarżącej, jako dowody obciążające spółkę, pozbawiając tym samym skarżącą możliwości skorzystania z przysługującego jej prawa do obrony.
