Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Labour Court (Irlandia) w dniu 19 czerwca 2006 r.. - Impact przeciwko Minister for Agriculture and Food, Minister for Arts, Sport and Tourism, Minister for Communications, Marine and Natural Resources, Minister for Foreign Affairs, Minister for Justice, Equality and Law Reform, Minister for Transport(Sprawa C-268/06)
(2006/C 212/28)
Język postępowania: angielski
(Dz.U.UE C z dnia 2 września 2006 r.)
Sąd krajowy
Labour Court (Irlandia)
Strony w postępowaniu przed sądem krajowym
Strona skarżąca: Impact
Strona pozwana: Minister for Agriculture and Food, Minister for Arts, Sport and Tourism, Minister for Communications, Marine and Natural Resources, Minister for Foreign Affairs, Minister for Justice, Equality and Law Reform, Minister for Transport
Pytania prejudycjalne
1. Czy rozstrzygając sprawę w pierwszej instancji na podstawie przepisu prawa krajowego czy też rozstrzygając odwołanie od takiego orzeczenia, Rights Commissioners i Labour Court są zobligowani przez jakąś zasadę prawa wspólnotowego (w szczególności zasadę równoważności i skuteczności) do zastosowania wywierającego bezpośredni skutek przepisu dyrektywy Rady 1999/70/WE z dnia 28 czerwca 1999 r. dotyczącej Porozumienia ramowego w sprawie pracy na czas określony zawartego przez Europejską Unię Konfederacji Przemysłowych i Pracodawców (UNICE), Europejskie Centrum Przedsiębiorstw Publicznych (CEEP) oraz Europejską Konfederację Związków Zawodowych (ETUC)(1) w okolicznościach gdy:
– nie przyznano Right Commissioner i Labour Court wyraźnej właściwości w tym zakresie na podstawie prawa krajowego państwa członkowskiego, w tym przepisów prawa krajowego transponujących tę dyrektywę,
– jednostki mogą występować do High Court z innymi powództwami wynikającymi z niezastosowania dyrektywy do ich sytuacji osobistej przez pracodawcę i
– jednostki mogą występować do posiadającego właściwość sądu powszechnego z innymi powództwami przeciwko państwu członkowskiemu o odszkodowanie za szkodę poniesioną przez nie w wyniku nie transponowania dyrektywy w terminie przez to państwo członkowskie ?
2. W przypadku udzielenia odpowiedzi twierdzącej na Pytanie1,
(a) Czy klauzula 4.pkt 1 Porozumienia ramowego w sprawie pracy na czas określony zawartego przez ETUC, UNIC i CEEP załączonego do dyrektywy Rady 1999/70/WE jest bezwarunkowa i wystarczająco precyzyjna w swej treści, aby jednostki mogły się na nią powoływać przed sądami krajowymi?
(b) Czy klauzula 5.pkt 1 Porozumienia ramowego w sprawie pracy na czas określony zawartego przez ETUC, UNIC i CEEP załączonego do dyrektywy Rady 1999/70/WE jest bezwarunkowa i wystarczające precyzyjna w swej treści aby mogły się na nią powoływać jednostki przed sądami krajowymi?
3. Mając na uwadze odpowiedzi udzielone przez Trybunał na Pytanie 1 i Pytanie 2 (b), czy klauzula 5.1 Porozumienia ramowego w sprawie pracy na czas określony zawartego przez ETUC, UNIC i CEEP załączonego do dyrektywy Rady 1999/70/WE pozbawia, działające w charakterze pracodawcy państwo członkowskie, możliwości odnowienia no okres do 8 lat umowy o pracę zawartej na czas określony w okresie, w którym powyższa dyrektywa winna być transponowana i zanim przyjęto w prawie krajowym przepisy ją transponujące, jeśli:
– umowa ta była za każdym razem odnawiana poprzednio na krótsze okresy a pracodawca potrzebuje aby pracownik świadczył pracę przez okres przedłużony.
– odnowienie umowy na okres dłuższy niż uprzedni okres obwiązywania umowy skutkuje obejściem zastosowania z pełną korzyścią dla jednostki klauzuli 5 Porozumienia ramowego, jeśli porozumienie to zostanie transponowane do prawa krajowego, i
– nie istnieją żadne obiektywne powody uzasadniające takie odnowienie niezwiązane ze statusem pracownika jako pracownika zatrudnionego na czas określony.
4. Jeśli odpowiedź udzielona na Pytanie 1 czy Pytanie 2 będzie odpowiedzią przeczącą, to czy Rights Commissioner i Labour Court są zobligowani przez jakikolwiek przepis prawa wspólnotowego (w szczególności przez obowiązek dokonywania wykładni prawa krajowego w świetle brzmienia i celu dyrektywy tak, aby został osiągnięty cel, do którego zmierza ta dyrektywa) do tego, aby interpretować przepisy prawa krajowego przyjęte w celu transpozycji dyrektywy Rady 1999/70/WE z dnia 28 czerwca 1999 r. dotyczącej Porozumienia ramowego w sprawie pracy na czas określony zawartego przez ETUC, UNIC i CEEP jako posiadające moc wsteczną do dnia, w którym powyższa dyrektywa winna być transponowana, jeśli:
– Treść przepisu prawa krajowego nie wyklucza wyraźnie takiej wykładni, lecz
– Zasada prawa krajowego regulująca wykładnię ustaw wyklucza takie stosowanie prawa z mocą wsteczną chyba że istnieje odmienne, wyraźne i niedwuznaczne w tym zakresie zalecenie?
5. W przypadku udzielenia odpowiedzi twierdzącej na Pytanie1 lub Pytanie 4, czy "warunki zatrudnienia", o których mowa w klauzuli 4 Porozumienia ramowego załączonego do dyrektywy 1990/70/WE obejmują warunki umowy o pracę odnoszące się do wynagrodzenia i emerytur ?
______
(1) Dz.U. L 175, str. 43
