Skarga wniesiona w dniu 28 czerwca 2006 r. - BA.LA. di Lanciotti V. & C. S.A.S. i in. przeciwko Komisji(Sprawa T-163/06)
(2006/C 190/48)
Język postępowania: włoski
(Dz.U.UE C z dnia 12 sierpnia 2006 r.)
Strony
Strona skarżąca: BA.LA. di Lanciotti V. & C. S.A.S. i in. (przedstawiciele: P.M. Tabellini, G. Celona, E. Bidoggia i E.M. Tabellini, adwokaci)
Strona pozwana: Komisja Wspólnot Europejskich
Żądania strony skarżącej
– stwierdzenie dopuszczalności skargi w odniesieniu do wszystkich skarżących,
– stwierdzenie nieważności art. 1 ust. 1 i 2 lit. b) oraz motywów 28-31 oraz 250-252 rozporządzenia Komisji (WE) nr 553/2006 z dnia 23 marca 2006 r. nakładającego tymczasowe cło antydumpingowe na przywóz niektórych rodzajów obuwia ze skórzanymi cholewkami pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej i Wietnamu, oraz wszelkich środków przygotowawczych lub z nim związanych, w części w jakiej definiują obuwie dziecięce i wyłączają je z zakresu obowiązywania cła antydumpingowego,
– obciążenie Komisji Europejskiej kosztami postępowania.
Zarzuty i główne argumenty
Skarżący w niniejszej sprawie są producentami, wyłącznie lub w przeważającej części, obuwia dziecięcego. Są oni zlokalizowani w sposób skoncentrowany terytorialnie tworząc "okręg obuwniczy" na granicy pomiędzy prowincjami Fermo i Macerata.
Na poparcie swych zarzutów skarżący podnoszą:
– nadużycie władzy w zakresie w jakim pozwana zastosowała procedurę wprowadzoną i ściśle uregulowaną - w wykonaniu porozumień międzynarodowych - rozporządzeniem podstawowym, dla niesprecyzowanych celów socjalnych (motywy od 250 do 252), co prowadziłoby do wyłączenia znacznej części produktów - które nie są podobne, lecz identyczne - z definicji przemysłu wspólnotowego,
– oczywisty błąd co do okoliczności faktycznych w zakresie uznania, że obuwiem dziecięcym jest obuwie o długości podeszwy wewnętrznej mniejszej niż 24 cm, charakterystyki fizycznej i technicznej obuwia dziecięcego, opisu sektora dotkniętego dumpingiem, rzekomych szkód finansowych wyrządzonych rodzinom i rzeczywistej szkody poniesionej przez przemysł produkujący obuwie dziecięce,
– naruszenie celnej nomenklatury towarowej ustanowionej konwencją międzynarodową i przyjętej decyzją Rady z dnia 7 kwietnia 1987 r. w zakresie w jakim zaskarżone rozporządzenie posługuje się rozmiarem podeszwy wewnętrznej dla celów rozróżnienia pomiędzy poszczególnymi rodzajami obuwia.
Na zakończenie skarżący podnoszą naruszenie zasady równego traktowania i niedyskryminacji.
