Odwołanie wniesione w dniu 17 czerwca 2006 r. przez Degussa AG od wyroku Sądu Pierwszej Instancji (trzecia izba) z dnia 5 kwietnia 2006 r. w sprawie T-279/02 Degussa AG przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich wspieranej przez Radę Unii Europejskiej(Sprawa C-266/06 P)
(2006/C 190/21)
Język postępowania: niemiecki
(Dz.U.UE C z dnia 12 sierpnia 2006 r.)
Strony
Strona wnosząca odwołanie: Degussa AG (Przedstawiciele: adwokaci R. Bechtold, M. Karl, C. Steinle)
Druga strona postępowania: Komisja Wspólnot Europejskich, Rada Unii Europejskiej
Żądania strony wnoszącej odwołanie
1. uchylenie wyroku Sądu Pierwszej Instancji (trzecia izba) z dnia 5 kwietnia 2006 r. (sprawa T-279/02)(1), ponieważ jest on krzywdzący dla wnoszącej odwołanie,
2. stwierdzenie nieważności decyzji Komisji z dnia 2 lipca 2002 r. (sprawa C.37.519 - Metionina), w zakresie w jakim dotyczy ona wnoszącej odwołanie,
ewentualnie stwierdzenie nieważności grzywny nałożonej na wnoszącą odwołanie w art. 3 tej decyzji lub obniżenie jej kwoty;
3. ewentualnie w stosunku do drugiego żądania, skierowanie sprawy do Sądu w celu orzeczenia zgodnie z oceną prawną dokonaną przez Trybunał,
4. w każdym razie obciążenie Komisji kosztami poniesionymi przez wnoszącą odwołanie w postępowaniu przez Sądem i Trybunałem.
Zarzuty i główne argumenty
Wnosząca odwołanie przytacza cztery zarzuty na poparcie swojego odwołania:
– W pierwszej kolejności Sąd nie zachował wymogów zasady określoności (nulla poena sine lege certa), które muszą spełniać przepisy ustanawiające sankcje i w konsekwencji niesłusznie zaprzeczył niezgodności z prawem art. 15 ust. 2 rozporządzenia nr 17.
– W drugiej kolejności w ramach oceny czasu trwania naruszenia Sąd wypaczył fakty i naruszył zasadę domniemania niewinności (in dubio pro reo) oraz podstawowe prawo do rzetelnego procesu.
– W trzeciej kolejności Sąd naruszył zasadę proporcjonalności kary do winy, która stanowi jeden z aspektów zasady proporcjonalności, ustalając kwotę wyjściową grzywny w wysokości 30 milionów EUR, pomimo że naruszenie nie miało daleko idącego wpływu na cenę metioniny. Poza tym ze względu na wewnętrznie sprzeczne uzasadnienie Sąd uchybił obowiązkowi uzasadnienia.
– W czwartej kolejności Sąd nie zmniejszył podwyżki kwoty wyjściowej, która ma służyć zapewnieniu wystarczająco odstraszającego skutku, ze względu na różnice istniejące w wielkości pomiędzy wnoszącą odwołanie i Aventis. W ten sposób naruszył on również zasadę równego traktowania.
______
(1) Dz.U. C 131, str. 37.
