Skarga wniesiona w dniu 19 maja 2006 r. - MTZ Polyfilms przeciwko Radzie(Sprawa T-143/06)
(2006/C 178/63)
Język postępowania: angielski
(Dz.U.UE C z dnia 29 lipca 2006 r.)
Strony
Strona skarżąca: MTZ Polyfilms Ltd. (Mumbai, Indie) (Przedstawiciel: adwokat P. De Baere)
Strona pozwana: Rada Unii Europejskiej
Żądania strony skarżącej
– stwierdzenie nieważności rozporządzenia Rady (WE) nr 366/2006 z dnia 27 lutego 2006 r. zmieniającego rozporządzenie Rady (WE) nr 1676/2001 nakładające ostateczne cło antydumpingowe na przywóz folii z politereftalanu polietylenu (PET) pochodzącej między innymi z Indii;
– obciążenie Rady kosztami postępowania.
Zarzuty i główne argumenty
Skarżąca wytwarza i wywozi do Wspólnoty Europejskiej folię z politereftalanu polietylenu.
Na poparcie swojej skargi skarżąca podnosi przede wszystkim, że zaskarżone rozporządzenie narusza art. 2 ust. 8 i art. 2 ust. 9 rozporządzenia podstawowego(1). Skarżąca kwestionuje, że zaskarżone rozporządzenie ustala cenę eksportową stosowaną przez skarżącą przy wywozie do Wspólnoty na podstawie ceny eksportowej stosowanej przez nią przy wywozie do państw trzecich, dlatego że rzeczywiste ceny eksportowe stosowane przy wywozie do Wspólnoty są jakoby niewiarygodne ze względu na istnienie minimalnych cen importowych.
Zdaniem skarżącej ceny eksportowe nie są niewiarygodne w rozumieniu art. 2 ust. 9 rozporządzenia podstawowego. Skarżąca twierdzi ponadto, że stosowana metodologia jest niezgodna z rozporządzeniem podstawowym, które wymienia metodologie, jakie mogą być stosowane przy określaniu ceny eksportowej. Uważa ona, że art. 2 ust. 8 i art. 2 ust. 9 rozporządzenia podstawowego znajdują zastosowanie również w przypadku dochodzeń rewizyjnych, jak sporne postępowania, niezależnie od wystąpienia zobowiązania.
Po drugie skarżąca twierdzi, że naruszone zostało porozumienie o stosowaniu artykułu VI GATT (2). Zdaniem skarżącej stosowana przez nią cena eksportowa nie jest niewiarygodna w rozumieniu art. 2.1 i 2.3 porozumienia. Uważa ona ponadto, że stosowana metodologia jest niezgodna z art. 2.1, 2.3 i 11 porozumienia. Podnosi ona wreszcie, że art. 2.1 i 2.3 porozumienia znajdują zastosowanie również do przeglądów dokonywanych zgodnie z art. 11 porozumienia, takich jak częściowy przegląd okresowy.
Skarżąca podnosi w końcu brak podstawy prawnej metodologii ustalenia ceny eksportowej stosowanej przez skarżącą przy wywozie do Wspólnoty jak też naruszenie zasady bezpieczeństwa prawnego poprzez uniemożliwienie producentom-eksporterom określenia ich zachowań w kontekście zobowiązania cenowego.
______
(1) Rozporządzenie Rady (WE) nr 384/96 z dnia 22 grudnia 1995 r. w sprawie ochrony przed dumpingowym przywozem z krajów niebędących członkami Wspólnoty Europejskiej (Dz. U. L 56, str. 1)
(2) Porozumienie o stosowaniu artykułu VI Układu ogólnego w sprawie taryf celnych i handlu 1994 (WTO-GATT)- porozumienie antydumpingowe (Dz. U. 1994 L 336, str. 103).
