Skarga wniesiona w dniu 19 kwietnia 2006 r. - Usha Martin przeciwko Radzie i Komisji(Sprawa T-119/06)
(2006/C 154/47)
Język postępowania: angielski
(Dz.U.UE C z dnia 1 lipca 2006 r.)
Strony
Strona skarżąca: Usha Martin Ltd (Kalkuta, Indie) [przedstawiciele: K. Adamantopoulos, adwokat i J. Branton, solicitor]
Strona pozwana: Rada Unii Europejskiej i Komisja Wspólnot Europejskich
Żądania strony skarżącej
– stwierdzenie nieważności na podstawie art. 230 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, decyzji Komisji z dnia 22 grudnia 2005 r. zmieniającej decyzję 1999/572/WE przyjmującą zobowiązania złożone w związku z postępowaniem antydumpingowym dotyczącym przywozu lin i kabli z drutu stalowego, pochodzących między innymi z Indii, opublikowanej w dniu 26 stycznia 2006 r. w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (Dz.U. UE L 22 str. 54, z 26.1.2006) ("zaskarżona decyzja") w zakresie w jakim dotyczy ona skarżącej i wycofuje obowiązujące wcześniej zobowiązanie cenowe,
– stwierdzenie nieważności na podstawie art. 230 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, rozporządzenia Rady (WE) nr 121/2006 z dnia 23 stycznia 2006 r. zmieniającego rozporządzenie (WE) nr 1858/2005 nakładające ostateczne cło antydumpingowe na przywóz stalowych lin i kabli, pochodzących między innymi z Indii, opublikowanego w dniu 26 stycznia 2006 r. w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (Dz.U. L 22 str. 1, z 26.1.2006), w zakresie w jakim dotyczy skarżącego i wykonuje zaskarżoną decyzję o wycofaniu zobowiązania cenowego skarżącego,
– obciążenie Rady Unii Europejskiej i Komisji Wspólnot Europejskich kosztami postępowania.
Zarzuty i główne argumenty
Skarżący jest producentem eksportującym liny z drutu stalowego z Indii do Unii Europejskiej.
Decyzją z dnia 13 sierpnia 1999 r.(1) Komisja przyjęła zobowiązania cenowe złożone m.in. przez skarżącego w ramach postępowania antydumpingowego dotyczącego przywozu lin i kabli z drutu stalowego, pochodzących między innymi z Indii.
Decyzją nr 2006/38(2) Komisja wycofała zgodę na przyjęcie zobowiązania cenowego złożonego przez skarżącego - jak twierdzi on - na tej podstawie, że skarżący nie zgłosił sprzedaży dokonanych poza zakresem zobowiązania cenowego oraz deklarował jako pochodzące z Dubaju produkowane tam liny i kable z drutu stalowego podczas, gdy wskutek niewystarczających operacji przetworzenia indyjskich surowców, produkty te miały pochodzenie indyjskie. Rozporządzeniem nr 121/2006(3), wykonując decyzję Komisji, nałożono ostateczne cło antydumpingowe.
Co się tyczy niezgłoszenia sprzedaży dokonanych poza zakresem zobowiązania cenowego, skarżący twierdzi, że było ono skutkiem zwykłej pomyłki i podnosi naruszenie zasady proporcjonalności, jako że nie było to istotne naruszenie zobowiązania cenowego a zatem jego następstwem powinno być pouczenie, by nie dochodziło do tego rodzaju naruszeń w przyszłości a nie wycofanie zobowiązania cenowego. Skarżący podnosi dalej, że nie doszło do wyrządzenia znacznej szkody przemysłowi wspólnotowemu.
Gdy chodzi o deklarowane pochodzenie z Dubaju, skarżący twierdzi, że instytucje naruszyły prawo dokonując błędnej analizy pochodzenia jako że Komisja zdaniem skarżącego oparła się na kryterium zmiany pozycji taryfowej rozpatrywanego produktu podczas gdy w jego opinii istotnymi kryteriami są:
i. ostatnia istotna obróbka lub przetworzenie;
ii. przetworzenie musi być ekonomicznie uzasadnione;
iii. przetworzenie musi zostać dokonane w przedsiębiorstwie przystosowanym do tego celu;
iv. przetworzenie musi powodować wytworzenie nowego produktu lub stanowić istotny etap wytwarzania.
Ponadto, można było zastosować sankcje mniej dolegliwe niż wycofanie zobowiązania cenowego, takie jak pobranie cła antydumpingowego przez organy celne państwa członkowskiego lub wymóg wstrzymania wywozu z Dubaju lin produkowanych ze skrętki pochodzenia indyjskiego.
Skarżący podnosi zatem naruszenie prawa materialnego, brak uzasadnienia, nadużycie władzy i naruszenie zasady proporcjonalności.
______
(1) Decyzja Komisji 1999/572/WE z dnia 13 sierpnia 1999 r. przyjmująca zobowiązania zaproponowane w związku z postępowaniem antydumpingowym dotyczącym przywozu stalowych lin i drutu pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej, Węgier, Indii, Republiki Korei, Meksyku, Polski, Południowej Afryki i Ukrainy (Dz.U. 1999 L 217, str. 63)
(2) Decyzja Komisji z dnia 22 grudnia 2005 r. zmieniająca decyzję 1999/572/WE przyjmującą zobowiązania złożone w związku z postępowaniem antydumpingowym dotyczącym przywozu lin i kabli z drutu stalowego, pochodzących między innymi z Indii (2006/38/WE) (Dz.U. 2006 L 22, str. 54)
(3) Rozporządzenie Rady (WE) nr 121/2006 z dnia 23 stycznia 2006 r. zmieniające rozporządzenie (WE) nr 1858/2005 nakładające ostateczne cło antydumpingowe na przywóz stalowych lin i kabli, pochodzących między innymi z Indii (Dz.U. 2006 L 22, str. 1)
